Ofiara losu recenzja

Kolejna książka Pani Lackberg za mną.
Motyw związany z programem telewizyjnym pokazuje jak łatwo jest zmanipulować człowieka lub wpłynąć na jego psychikę. Często człowiek niestety jest w stanie bardzo dużo zrobić dla korzyści majątkowych moim zdaniem bardziej skłonne do takich czynów są osoby które przeszły w swoim życiu jakieś traumy trudne przeżycia lub osoby którym często czegoś w dzieciństwie brakowało ponieważ myślą oni że pieniędzmi będą w stanie zrekompensować sobie braki z przeszłości. Straszne jest to że ludzie dla pieniędzy są w stanie wystąpić w programie telewizyjnym i otwarcie eliminować poniżając dyskryminując innych uczestników programu wykorzystując ich słabości.
Wątek Barbie pokazuje, że okaleczanie z pozoru czynność bolesna może przynieść ulgę cierpiącemu wnętrzu człowieka. Osoba okaleczająca się bardzo często cierpi na zespół stresu pourazowego który spowodowany został ciężkimi przeżyciami z przeszłości. Osoba cierpiąca na tę przypadłość poprzez okaleczanie się pozbywa się negatywnych emocji, frustracji, czym dłużej się okalecza tym trudniej jej z tym skończyć. Więc zamiast zaczniemy wyśmiewać się, uważać taką osobę za dziwaka warto spróbować zbliżyć się do tej osoby, zaprzyjaźnić, porozmawiać ponieważ po jakimś czasie jeśli osoba ta dostatecznie nam zaufa może opowie nam o swoich przeżyciach. Więc nie warto żyć uprzedzeniami i sugerować się rozsiewanymi w około plotkami.
Wątek Hanny i Larsa bardzo mnie zaskoczył ponieważ ci bohaterowie z jednej strony zachowywali się jak rodzeństwo a z drugiej znów jak małżeństwo. Dowiedziawszy się, że są oni rodzeństwem zrozumiałam dlaczego nie mieli oni dzieci, nie mieli ich ponieważ z racji tego, że byli rodzeństwem posiadanie dzieci wiązało się z za dużym ryzykiem...
Hanna pokazała się wszystkim jako kompetentna policjantka i pracowita osoba. Myślę, że swoim postępowaniem, braniem na siebie dużej ilości pracy i obowiązków chciała zagłuszyć i jakby odpokutować zbrodnie i nie poprawne funkcjonowanie z przeszłości.
Osoba Larsa dała mi dużo do myślenia ponieważ rodzi się pytanie jak osoba z tak zachwianą osobowością i zaburzeniami w zachowaniu mogła zostać psychologiem przecież z tego co mi się wydaje osoba przed rozpoczęciem zawodu psychologa przechodzi jakieś testy a jeśli nie to już w czasie odbywania studiów dałoby się zaobserwować jakieś nieprawidłowości w jego zachowaniu spowodowane wydarzeniami z przeszłości.