Mały Oświęcim. Dziecięcy obóz w Łodzi recenzja

Czy da się zapomnieć o bólu i cierpieniu? O tym, co przeżyło się w dzieciństwie? O głodzie, zimnie i dźwięku niemieckich komend? Czy da się wymazać z pamięci, to co się przeżyło na Przemysłowej?

Za to, że kradniesz jabłka z sadu, za to, że twój ojciec walczył z Niemcami, za to, że jesteś sierotą, bo twoi rodzice są w Auschwitz za to, że wyznajesz inną religię. Zostajesz osadzony w dziecięcym obozie. Czy takie słowa powinno słyszeć dziecko?

Nie da się opisać tego, co przeżyły dzieci w Łodzi. Słowa, które cisną się na usta, wydają się nietrafione. Nie opisują dramatu, jaki spotkał najmłodszych. Ich codziennością było bicie, praca i wszechogarniający głód. Czy tak powinno wyglądać dzieciństwo?

Mały Oświęcim to głos tych, o których nikt przez lata nie pamiętał. Zapomniani, tak jakby nigdy nie istnieli. Pozostawieni sami ze swoim bólem, cierpieniem, lękami. Zdani na los innych ludzi. Latami szukali swoich korzeni, z których w bestialski sposób zostali wyrwani.

Choć przeczytałam nie jedną obozową historię, to opowieści z ulicy Przemysłowej na długo pozostaną w mojej pamięci. Chyba żadna książka nie wywołała we mnie tylu emocji. Bezradność, współczucie, bezsilność mieszała się z pogardą, nienawiścią i lękiem, do czego zdolny jest człowiek.

Oprawcy, choć zostali osądzeni, nie czuli się winni. Do końca swoich dni wmawiali, że nic się przecież nie stało, że byli dobrzy. Pomagali sierotom, dbali, aby nikomu nic nie zabrakło. Po tylu latach patrząc prosto w oczy więźniom z ulicy Przemysłowej, nie wzbudzili w sobie poczucia winy, nie powiedzieli, słowa przepraszam. Przepraszam za to, że cię biłam i kazałam ci jeść myszy. Tylko tyle i aż tyle.

Przez długie lata nikt o obozie nie pamiętał. Tak jakby nigdy go nie było. Został zdmuchnięte z powierzchni ziemi. Lecz póki żyje ostatni świadek, świadectwo o tym strasznym miejscu nie zaginie.

Choć nie zwrócimy im wolności, marzeń, bezpieczeństwa i spokojnych nocy to możemy dać im coś równie cennego. Pamięć i właśnie ta książka jest tego najlepszym przykładem.