Od Zalmoksisa do Czyngis-Chana recenzja

Tytuł niejasny, tekst z tyłu okładki ("W książce tej chcielibyśmy przedstawić istotę religii Geto - Daków...") straszny, temat na oko kosmicznie nieinteresujący... a w środku po prostu Eliade, który potrafiłby napisać historię widelca w sposób interesujący.
Motywem przewodnim jest faktycznie próba nakreślenia prehistorii kulturowej i mitologicznej Rumunów - "ludu wilka" - tylko że w stylu Eliadego, który w jednym zdaniu potrafi połączyć ze sobą subtelne wątki pramitologii greckiej, irańskiej i tureckiej, wysunąć lingwistyczną hipotezę na temat nazwy pewnego bożka kurdyjskiego i zakończyć to wszystko szaloną propozycją ponadlokalnego Mitu przenikającego wszystkie kultury Eurazji. Czyta się to zaskakująco gładko - oczywiście jak na tekst, którego połowę objętości zajmują przypisy do rosyjskich i francuskich tekstów etnologicznych z przełomu XIX i XX wieku.
Jak dla mnie książki Eliadego będą zawsze stanowiły absolutny wzorzec nauki humanistycznej - wypełnionej po brzegi wyzbieranymi z dziwnych miejsc faktami, historiami i mitami i uzupełnionej potężną dawką ukierunkowanej fantazji. Co się autor nazmyślał, to jego, no ale to przecież nie jest fizyka ciała stałego, prawda?