Pod pokładem recenzja

Pierwszy raz spotykam się z literaturą tworzoną za pomocą obrazów, ruchów pędzla, pełną kolorów, rozmaitych barw, niezwykle liryczną i poetycką. Sophie Hardcastle to również malarka i jej artystyczna dusza wybrzmiewa niemal w każdym zdaniu. Ta fabuła jest niezwykle esencjonalna, a każde słowo sprowadza się do ruchu pędzlem. Wszystkie emocje, uczucia i przeżycia autorka ubiera w kolory.

"Słyszę śpiew walenia w odcieniach fioletu i błękitu pruskiego. Świadomość, że błękit nieba to tylko złudzenie, wyznacza kres niewinności i narodziny wyobraźni, tak słuchanie śpiewu daleko jest zarazem końcem i początkiem."

Jednak znaczenie kolorów jest tu czysto symboliczne, czerwony to sygnał ostrzegawczy to gwałt na ciele i duszy, natomiast niebieski i odcienie fioletu kojarzą się z oceanem i najpiękniejszym chwilami.

Autorka porusza tu wiele kwestii i książkę można by interpretować na wiele sposobów. Główna bohaterka zmaga się z odrzuceniem przez najbliższych, traumą spowodowaną gwałtem, odnajduje też przyjaźń w ramionach zupełnie nowych ludzi. Ale to nie wszystko! Ta opowieść przyniesie nam dużo refleksji nad ociepleniem klimatu, nad przemijaniem, nad tym jak traumatyczne zdarzenia mogą rzutować na naszą przyszłość. Autorka porwała się na naprawdę trudny temat, ale nadała mu iście majestatyczną odsłonę, oddała mu hołd ubierając zdarzenia w słowa poetyckie, kunsztowne.
Literatura lubi postaci kobiece silne i odważne i Oli taka właśnie jest. Choć jej jedna decyzja wydaje mi się mało zrozumiała, bo jak można wybrać się na rejs z nieznajomymi mężczyznami i nie mieć ani chwili wahania, zastanowienia się, dlaczego nie zapaliło się wtedy żadne światło ostrzegawcze?
W tej chwili można snuć jedynie domysły, taka była widać wola i zamiar samej autorki, aby poprowadzić wydarzenia.

Jeśli szukacie powieści, którą można rozkładać na czynniki pierwsze i analizować zdanie po zdaniu, a przy tym zachwycać się jej pięknem nie mogliście lepiej trafić. Niektóre zdania czytałam po kilka razy, dlatego odważę się stwierdzić, że autorka jest prawdziwym wirtuozem słowa.
Niechętnie odkładam ją na półkę. Jedyna jej wada to chyba to, że zbyt szybko się skończyła. Uwielbiam takie książki.