Pamiętnik księgarza recenzja

„Pamiętnik księgarza” to – wbrew pozorom – nie tylko zapis jednego roku z życia właściciela antykwariatu, Shauna Bythella. To książka, która w ironiczny i błyskotliwy sposób obrazuje nasze czasy. Tradycyjna forma pamiętnika z datami dziennymi została wzbogacona o krótkie rozdziały rozpoczynające każdy miesiąc, którym patronują cytaty z „Bookshop Memories” George’a Orwella. I tak, jak obserwacje Orwella z pierwszej połowy XX wieku są aktualne dzisiaj w Szkocji, można je również z powodzeniem przenieść na nasze, Polskie podwórko.

Ludzie często idealizują pracę księgarza. Shaun Bythell pozbawia czytelnika w tej kwestii złudzeń. Współczesny antykwariusz musi nie tylko starać się utrzymać w coraz bardziej zdigitalizowanym świecie (ach, ten Kindle), ale też walczyć o przetrwanie z gigantami (Amazon), którzy dyktują warunki na rynku. Szczypty pieprzu Autor dosypuje, opisując co ciekawsze interakcje z klientami. Ponieważ Wigetown to miasto książek, są tam organizowane różne eventy, mające na celu popularyzację czytelnictwa oraz promocję samego miasta. Fascynujące jest to, że są ludzie, którym „się chce”. Którzy poświęcają wolny czas i dużo energii, żeby rozwijać małe społeczności.

Zdecydowanie najsłabszą stroną „Pamiętnika księgarza” jest jego korekta – dawno nie widziałam takiej ilości niedociągnięć. I choć słyszałam opinię, że nie ma książek bez błędów, to jednak czym innym jest pojedynczy brak kropki czy przecinka, a czym innym na przykład powtarzające się, niepotrzebne wyrazy.

Być może jest to książka, która nie każdemu przypadnie do gustu. Kręci się ona wokół książek, Autor podaje masę tytułów, z których większość nie została wydana na naszym rynku, ale z drugiej strony jakże duża była moja satysfakcja, gdy sama czytałam podany tytuł.

Na koniec trochę prywaty – od wielu lat pracuję w księgarni, dlatego też gdy zobaczyłam w zapowiedziach „Pamiętnik księgarza”, nie mogłam się doczekać premiery, żeby porównać swoje doświadczenia. Są one oczywiście trochę inne – choć miałam epizod pracy w antykwariacie, pracuję w sieci księgarń. Bałam się, że książka będzie z gatunku tych podkoloryzowanych i ulukrowanych, ale nie jest – jest szczera, czasami trochę obrazoburcza (Autor raczej nie wyznaje zasady „klient nasz pan”), ironiczna, refleksyjna i inteligentna. Z całego serca polecam.