Co nas (nie) zabije. Największe plagi w historii ludzkości recenzja

Odkąd tylko zobaczyłam zapowiedź tej książki (jeszcze za starych, dobrych czasów, kiedy nie żyliśmy w świecie ogarniętym pandemią) wiedziałam, że muszę po nią sięgnąć.

Podejrzewałam, że książka mi się spodoba, bo jakkolwiek może to dziwnie zabrzmi, uwielbiam tego rodzaju tematykę. Jednak na pewno nie spodziewałam się, że czytając o największych plagach w historii ludzkości, będę się aż tak dobrze bawić i momentami nawet śmiać. Żarty i dość luźny styl wydawać by się mogły czymś niestosownym przy opisywaniu przerażających wydarzeń, które kosztowały życie milionów ludzi, i muszę przyznać, że na początku ten dość osobliwy sposób prowadzenia narracji lekko mnie zaskoczył i wywołał we mnie dość mieszane uczucia (spodziewałam się typowej pozycji popularnonaukowej) ale szybko się do niego przyzwyczaiłam i z każdą kolejną stroną coraz bardziej mi się podobało, bo lektura dzięki temu, mimo przytłaczającej tematyki, jest naprawdę przyjemna a pewne rzeczy jest łatwiej zapamiętać. Świetnie też podkreśla absurdalność niektórych z opisywanych sposobów leczenia (np. wybuchającą żabą, która miała pomóc chorym na dżumę). Jeśli lubisz sposób przekazywania wiedzy podobny do tych z TEDeXów czy YouTuba, ta książka bardzo ci się spodoba. Jeśli wolisz bardziej tradycyjne podejście do zagadnień naukowych, może niekoniecznie do ciebie trafi, ale hej, warto spróbować! Myślę, że ta pozycja jest idealna dla młodszych odbiorców i ludzi, którzy z historią i biologią byli zawsze raczej na bakier. Przystępna forma sprawia, że szybko pochłania się kolejne rozdziały i chce się więcej. Dla kogoś, kto o epidemiach już trochę wie, może być lekko rozczarowująca. Zdecydowanie nie spodoba się też antyszczepionkowcom, choć akurat chciałabym, żeby każdy z nich ją przeczytał.

Z jednej strony, może się wydawać, że to nie najlepszy czas na czytanie o epidemiach, wszak jesteśmy w trakcie jednej z nich, ale według mnie warto - raz, żeby dla odmiany od bombardujących nas informacji o koronawirusie poczytać o innych, dużo gorszych plagach, jakie nawiedziły nas w historii; dwa - dla morału, jaki płynie z tej książki. Dla mnie wydźwięk tej książki jest raczej optymistyczny. Mimo licznych absurdów, dzięki zaangażowaniu ludzi, dzięki nauce, a przede wszystkim dzięki zdrowemu rozsądkowi, potrafimy przetrwać najtrudniejsze czasy. Tak będzie i tym razem :)

"Kiedy zaczniemy walczyć z chorobami, a nie ze sobą nawzajem, nie tylko je pokonamy, ale ocalimy również własne człowieczeństwo. Krok za krokiem."