Wrzask recenzja

Po kryminały sięgam wtedy, gdy chcę się zrelaksować, odpocząć, ale także wtedy, gdy chcę przećwiczyć siebie i razem z detektywem stanąć przed zadaniem rozwiązania zagadki zbrodni.

Wobec takiej literatury mamy zazwyczaj trzy wymagania.

Po pierwsze, zbrodnia...

Pierwszym elementem, który w każdym kryminale wysuwa się na plan pierwszy jest zbrodnia. Im bardziej tajemnicza, brutalna tym lepiej. We Wrzasku taka właśnie jest. Tajemnicza śmierć młodej dziewczyny rozbudza w śledczym Brunie Wilczyńskim skojarzenia ze zbrodnią sprzed lat. Czy jego przypuszczenia okażą się słuszne? Czy mamy do czynienia z genialnym seryjnym mordercą?
Ponadto, poruszony zostaje jeszcze jeden ważny temat, sponsoringu. Autorka pokazuje, że nie boi się żadnych tematów, a całej historii dodaje to nie lada smaczku, gdyż obie sprawy połączą się.

Po drugie, detektyw...
We Wrzasku pojawia się dwóch śledczych, próbujących rozwikłać wspomniane wcześniej zagadki. Wspomniany już Bruno Wilczyński - obdarzony dobrą intuicją policjant oraz Larysa Luboń - ekscentryczna, nieprzebierająca w słowach dziennikarka. Zdecydowanie na plan pierwszy wysuwa się własnie ona. Jest wykreowana zdecydowanie bardziej szczegółowo, to ona, jest motorem napędowym wydarzeń. Jak na rasową śledczą przystało, ma za sobą bolesną przeszłość, która nadal wpływa na jej życie. Czy jesteśmy w stanie uwolnić się od przeszłości i żyć, tak jak gdyby nic się nie wydarzyło? Nie jesteśmy, Larysa także nie. Mimo że wiemy, co złego spotkało ją, to niedopowiedziany został wątek rodziców bohaterki - dobry

Po trzecie, zakończenie...
I tutaj mam największy zgrzyt, gdyż mnie nie zaskoczyło. Nie chciało mi się także wrzeszczeć z zachwytu. Nie powiem, pozostał nieduży niedosyt.

Wrzask to debiut Izabeli Janiszewskiej. Uważam, że udany. Mamy ciekawych bohaterów, takich z dreszczykiem. Akcja również wciąga i nie pozwala się oderwać od książki. Wszystko jest jak najbardziej na miejscu. Emocje również wyeksponowane są we właściwy sposób. Nie powiem, że chciało mi się wrzeszczeć, aczkolwiek książka momentami trzyma w napięciu. Zaskakuje - i owszem. Jednak zakończenie mogło być, w moim odczuciu, dopracowane lepiej, jednak jak na debiut jest bardzo dobrze.

Myślę, że jeśli Pani Janiszewska utrzyma poziom to może zagościć na stałe wśród znanych polskich nazwisk autorów powieści kryminalnych, czego jej serdecznie życzę i gratuluję.


Książkę otrzymałem/otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl