Pożegnanie z ojczyzną recenzja

Renata Czarnecka
"POŻEGNANIE Z OJCZYZNĄ
wydawnictwo Lira


Warszawa rok 1793.
Polska po przegranej z Rosją, musi pogodzić się z porażka i z nowymi porządkami w kraju. Wojska carskie wkraczają do kraju, a do stolicy przyjeżdża ambasador Katarzyny II... Tymczasem na tle tych wydarzeń toczy się zwykłe życie. Księżna Helena Radziwiłłówna chce wyswatać córkę z rosyjskim księciem, a jej przyjaciółka Maria Czrtwertyńska, czekajac na męża, hrabiego Naryszkina, poznaje pułkownika Markowa... Jak potoczą się losy bohaterów w tych trudnych czasach?

Jest kilka powodów, dla których lubię sięgać po literaturę historyczną. Pokazanie obyczajowość w minionych czasach może stanowić świetną lekcje historii, a oddanie tła historycznego, czyni fabułę naprawdę interesującą i ciekawą. Tak też było w tym przypadku. Lata rozbiorów Polski, stanowią bardzo ważny okres w dziejach naszego kraju, więc warto sobie przypomnieć o tych wydarzeniach, tak żeby czytanie było bardziej zrozumiałe i przejrzyste. Autorce udało się oddać w książce nastroje społeczne, normy i obyczajowość, panujące w tym właśnie okresie. Dobra kreacja bohaterów oraz dynamiczna akcja wciągają czytelnika w swoją fabułę. Fabułę, w której obok wydarzeń historycznych występują inne wątki, takie jak np romans, dzięki czemu całokształt nabiera rumieńców. Narracja - barwna i obrazowa, oddająca ducha czasów. "Pożegnanie z ojczyzną" to książka, która obnaża relacje międzyludzkie i cechy człowieka, ogarniętego wizją końca pewnej epoki, która się właśnie dokonuje. Ilość wątków, bohaterów i nazwisk, może czasem przytłaczać, nie mniej jednak wszystko tu że sobą współgra, tworząc obraz epoki. Tak więc trzeba się skupić przy czytaniu, bo jest to literatura wymagająca, przeznaczona dla czytelnika, zainteresowanego historią. Ja ze swej strony polecam, warto czytać takie książki, żeby wzbogacić swoją wiedzę i uwrażliwić człowieka na swoje dziedzictwo kulturowo-historyczne, bo bez tego pamięć o naszej tożsamości i bogactwie narodowym zaginie. 🌾

Miłego dnia