Pani Noc recenzja

Akcja dzieje się po ostatnim tomie "Darów Anioła". Emma Carstairs nie jest już małą, wystraszoną dziewczynką; teraz to młoda kobieta, która chce dowiedzieć się, kto stoi za morderstwem jej rodziców. Mieszka wraz z Julianem, swoim parabatai, i resztą rodziny Blackthornów w Los Angeles. Wciąga ona ich w całą sprawę, a po pewnym czasie na jaw wychodzą coraz to nowsze fakty... 

Nowa seria Cassandry Clare zaczyna się bardzo spójnie, co od razu zauważyłam. O ile w jej pierwszej serii było dość sporo problemów z zrozumieniem świata Nocnych Łowców, o tyle tutaj czytelnik spokojnie może przywyknąć zarówno do postaci, jak i akcji.
Autorka potrafi naprawdę dobrze pisać, moim zdaniem większość wątków została poprowadzona w sposób naprawdę ciekawy i zarazem zrozumiały. Podobał mi się także humor w tej książce; o ile w innych seriach jest on dość średni, o tyle tutaj były momenty, w których naprawdę parskałam śmiechem.
Emma Carstairs nie jest bohaterką, która zyska sympatię wszystkich. Sama na początku byłam do niej średnio przekonana, ale w miarę czytania zdążyłam do niej przywyknąć. Mimo wszystko jednak moim ulubionym charakterem jednak pozostanie Julian. Najlepiej czytało mi się jego perspektywę, wydawał mi się też najbardziej dojrzały z wszystkich postaci. A tych w książce jest cała masa... Cristina, Dru czy choćby Kieran... Na opisanie ich wszystkich chyba nie starczyłoby mi życia, a i tak połowy rzeczy bym zapomniała. Cassandra Clare stworzyła naprawdę solidne uniwersum, w którym lubi i potrafi pisać. Nie ukrywam, że tak nagłym zakończeniem złamała mi serduszko... Mimo wszystko polecam serdecznie zapoznać się z tą serią wszystkim! Moim zdaniem naprawdę warto.