Wiele do stracenia recenzja

Kim jest Andrew Freshet? On sam chyba nie wie, a tym bardziej my i choć podczas czytania dostajemy jego wyraźny obraz, to i tak nie jesteśmy pewni, czy to aby „on"?
Ale może od początku.
Oto wkraczamy w elegancki świat finansjery i szybkiego pędu. Notowania giełdowe, pomnażanie budżetu i łapanie najlepszych momentów na zbycie akcji lub ich zakup, ekscytacja najbliższymi prognozami rynkowymi i wszędzie rozprzestrzeniający się zapach dużych pieniędzy. Taki jest świat Andrew, świat będący pożywką, tlenem, sensem życia. Ale wszystko, co dobre (i życiodajne) kiedyś musi się skończyć. W ciągu jednej chwili Andrew ląduje na bezrobociu. Absurdem staje się udany wyjazd i rozpracowanie szwindlu, który okazuje się być "podcięciem gałęzi, na której się siedzi". Czy tak nagradza się fachowca, dzięki któremu firma zaoszczędziła milionowych strat? Andrew czuje się wykorzystanym obecnie ex-pracownikiem, który w nagrodę za milczenie dostał wypowiedzenie z pracy. Lecz to właśnie teraz jego życie zmienia się o 180 stopni. Nagle odkrywa puste konto wyczyszczone — notabene - przez własną żonę. Dlaczego? Komu? Za co? Milion pytań bez odpowiedzi, które niestety takie pozostaną, bo niekiedy odpowiedzi są zbyteczne. My możemy jedynie czytać i obserwować bieg wydarzeń, czytać i śledzić poczynania Andrew. Jego życie, właśnie po wyswobodzeniu z giełdy, zamienia się w rozpędzony rollercoaster. Jedno wydarzenie zazębia się z następnym, jedno słowo może zaważyć nad życiem i przyszłością, jeśli taka nadejdzie. Wszystko tu sprawia wrażenie dobrze ułożonych kostek domina. Czytamy i wyciągamy własne wnioski zastanawiając się jednocześnie czy i bohater zrobi podobnie. Czy nasze przewidywania znajdą swoje odzwierciedlenie.
Książka Marka Marcinowskiego to pierwszy tom serii sensacyjnej o niebywałej akcji i zwrotach fabuły. Jest tu pieniądz, broń, kłamstwa, porwania, krew... Akcja szybko przeskakuje z punktu A, do punktu B nie dając nam chwili wytchnienia. To jak rollercoaster, który sam się napędza. Jednak jest to po części zaplanowany skrzętnie trik autora, bo szybkość prowadzenia fabuły nie pozwala czytelnikowi oderwać się od strony, basa, od powieści. Tu kule deszczem się sypią, dochodzi do zaskakującego porwania izszybkiej ucieczki z miejsca, z którego jeszcze nikt nie uciekł. Transformacja „pana w garniturze” w super bohatera następuje tak szybko, że - wierzcie mi - będzie się cofać kilka razy wstecz, by wyłapać moment, kiedy to nastąpiło.

Dziękuję za egzemplarz do recenzji.