Noir recenzja

Ile jest w stanie przekazać autorka na zaledwie 200 stronach?
_____
Do gabinetu detektywa Michaela Todda zjawia się Rita Moroni. Kobieta, która nachodzi mężczyznę z powodu śmierci męża. Sprawa została poprowadzona bardzo niechlujnie, a żona chce znać powód i sprawcę czynu. Michael nie chce się zgodzić, powiązania z mafia włoską bywa równie niebezpieczne jak przechodzenie na autostradzie. Ciekawość wymieszana z fascynacją jednak wygrywa. Podejmuje śledztwo, jednoczenie walcząc ze swoimi demonami. Zaczyna się obawiać, że goni nie tylko sprawcę ale odbicie własnej osoby...
____
Nie każdy kryminał musi być gruby, przepełniony opisem zbrodni jak i wiecznej wędrówki od miejsca, do miejsca. Błądząc pośród niewiadomych. Zofia Markowska w przystępny sposób jest tego dowodem. "Noir" to żaden wybitny kryminał, nie był dla mnie zaskoczeniem, aczkolwiek ma w sobie dobre pióro, poprowadzoną skrupulatnie ale nie za długą "wycieczkę" do zakończenia. Na pochwałę można także zaliczyć samych bohaterów, niby nic dziwnego i trudnego ale nie raz, czy dwa zdarzało się, że bohater jakieś powieści i to naprawdę długiej, ma tyle cech co postać w opowiadaniu na języku polskim w szkole. Detektyw dodatkowo skrywa swoje myśli, które nie wiemy czy są tylko i wyłącznie snute wyobraźnią, czy może mamy do czynienia z osobą znacznie inną niż na to wskazuje.
Bardzo zaskoczył mnie koniec. Nie chodzi mi o zakończenie pod względem mordercy męża klientki, a wyjaśnienie sytuacji powyżej opisanej Michaela. Myślę, że jest to odważny krok młodej i początkującej pisarki. Zprzyjemnością sięgnę po następne książki z pióra Pani Zofii Markowskiej. Pod względem kryminalnym nie było to nic wybitnego, ale początkujący z tym gatunkiem powinien być zachwycony, a osoba wyrozumiała również będzie zadowolona z tej pozycji. Krótka i treściwa opowieść o morderstwie, tajemnicy i niepewności, która na codzień nie przeszkadzał nikomu, do czasu...
Warto spróbować, nie zajmie wam długo.
____
Za egzemplarz dziękuję serwisowi @nakanapie.pl