Sekret bóstwa ptaków recenzja

Wendy nie ma łatwego życia. Gdy była mała, jej nogi przestały działać. Nikt nie wie, dlaczego. Wszyscy mówią, że jest przeklęta. Pewnego dnia na jej drodze życiowej pojawia się Victor, który oferuje jej sprawność fizyczną w zamian za bycie menedżerką restauracji - Modropiórej Wilgi, mieszczącej się w Adrianosolu. Wendy przystaje na propozycję, mimo tego, że musi opuścić rodzinny dom. Victor jednak nie wszystko jej powiedział. Jakie tajemnice skrywa? Jak będzie wyglądało życie Wendy w restauracji? Jaką rolę będzie pełniła? Co się stało z poprzednią menedżerką - Wol?

Książka ma dość długi wstęp, trzeba się przyzwyczaić do stylu pisania autorki, który jest niecodzienny i oryginalny, aczkolwiek rzadko spotykany. Nie znajdziemy tutaj prostych dialogów. Na początku są opisy, opisy i jeszcze raz opisy. Dość ciężko jest rozruszać swoją wyobraźnię, jednak po chwili człowiek nie może się oderwać od lektury. Z lekkich minusów, to już na początku Wendy w pełni kontroluje swoją moc, którą uzyskała od bóstwa ptaków, poprzedniej menadżerki restauracji. Taka moc powinna być trudniejsza w okiełznaniu. Brakowało mi rozdziału przejściowego. Odkrywania mocy i frustracji Wendy na to, że Victor nie wszystko jej powiedział. Wiemy, że Wendy zostanie nowym bóstwem ptaków, a jednak panowanie nad tą mocą przychodzi jej zbyt łatwo.

Po tym wstępie książka jest NIESAMOWITA. Autorka opisuje restaurację tak, że niemal czujemy się obecni na miejscu akcji. Wszystko mamy przed oczami, opisy poruszają wyobraźnię. Potrawy są wyszukane (makaron z włosów banshee, kotleciki z yeti 🤯), sale w restauracji mają niepowtarzalny klimat. Świat wykreowany przez autorkę jest dopracowany, dopieszczony. Lepiej być nie może. Podziwiam za kreatywność, wyobraźnię, umiejętność "malowania" słowem.

Autorka wprowadza sielankowy nastrój, a za chwilę dzieje się coś nieoczekiwanego. Czytelnik musi przeczytać stronę jeszcze raz, bo nie jest w stanie uwierzyć w to, co się dzieje. W książce pojawia się wiele intryg, składających się na okoliczności śmierci poprzedniej menedżerki restauracji. Do końca nie wiemy, kto jest sprzymierzeńcem, a kto wrogiem. Magia, tajemnice, oryginalny świat, co składa się na niesamowitą całość.

W Modropiórej Wildze nie istnieje brak tolerancji. Jesteś bóstwem, południcą, demonem? Masz ogon, płetwy, rogi? Mówisz językiem bawabawawawa? Nieważne! Modropióra Wilga zaprasza!

Mimi Noxa, gratuluję Ci świetnie przemyślanej, cudownie wydanej i wciągającej książki. Czekam na drugi tom!