Popioły Ellen recenzja

„Popioły Ellen” to niesamowicie rozbudowana i realistyczna książka. Dzięki szczegółowym retrospekcjom mogłam poznać dogłębnie każdego bohatera, a pózniej lepiej rozumieć ich działania oraz podejmowane decyzje. Poprzez ten zabieg czułam się bardziej związana z postaciami w książce, wzbudzali oni we mnie większe emocje. Jest to zdecydowanie duży plus.
Autor budował przez ok. połowę książki napięcie. W momencie, kiedy doszło do punktu kulminacyjnego a akcja zaczęła toczyć się w zawrotnym tępie nie można było odkleić się od książki! Pojawiły się emocjonujące sceny i dialogi, przez co chciało się czytać z prędkością światła, aby jak najszybciej dowiedzieć się jak dana akcja się zakończy.

Głównych bohaterów „Popiołów Ellen” łączą interesujące i nieoklepane relacje, co czyniło książkę jeszcze bardziej ciekawą i wciągającą. Mam nadzieję, że w przyszłych częściach wątek miłosny będzie jeszcze bardziej rozbudowany, bo bardzo kibicuje jednej z bohaterek.

Wszystkie wydarzenia w książce opisane są realistycznie, a bohaterowie muszą liczyć się z konsekwencjami swoich działań. Nie ma tutaj deus ex machina, co mnie osobiście zawsze denerwowało w fantastyce. To powoduje, że łatwiej nam się utożsamić z bohaterami, ciężej jednak kiedy "przywiążemy się" do któregoś z nich, a jemu stanie się krzywda. Uważam, mimo wszystko, że jest to ogromny plus dla książki, ponieważ dzięki temu dostarcza nam ona większych emocji. Bardziej przeżywamy sceny tragiczne, bo wiemy, że tego nie da się już cofnąć.
Doskonała umiejętności pisarza do kreowania ciekawych opisów przyczyniła się także do niesamowicie opisanych krajobrazów i miejsc akcji. Opisy bardzo pobudzały wyobraźnie i pozwalały jeszcze mocniej wczuć się w późniejszą scenę.

Podsumowując jest to bardzo rozbudowa i wciągająca książka napisana przez bardzo utalentowanego pisarza, którego lekkie pióro powoduję, że książkę czyta się z przyjemnością. Nie jest to jednak książka dla wszystkich. Uważam, że jest ona dedykowana bardziej dojrzałym czytelnikom (nie mylić ze „starszym”), którzy nie czytają dla „Elfich romansów”.

Polecam każdemu, kto lubi dobrą fantastykę!