Gwiazd naszych wina recenzja

"W miarę jak czytał, zakochiwałam się w nim tak, jakbym zapadała w sen: najpierw powoli, a potem nagle i całkowicie."

Książka Gwiazd Naszych Wina była moim drugim spotkaniem z tym autorem. I o ile Papierowe Miasta [KLIK] czytało mi się bardzo przyjemnie, ale bez żadnego efektu WOW, to GNW wcisnęło mnie w fotel, poprzestawiało wszystko w mojej głowie i całkowicie oczarowało. Mam obecnie książkowego kaca i zupełnie nie wiem co ze sobą począć.

Hazel ma raka płuc. Już dawno przestała chodzić do szkoły, a całe dnie spędza na czytaniu w kółko tej samej książki i oglądaniu odcinków America's Next Top Model. Jednak jej życie całkowicie się zmienia, gdy na spotkaniu grupy wsparcia poznaje Gusa. Mało oryginalne? Oklepane? Kolejna książka o szczenięcej miłości w trudnych czasach? Nie.

John Green ma niesamowity talent do pisania mądrych młodzieżowych książek. Mogłoby nam się wydawać, że słowa "mądra" i "młodzieżowa" raczej nie mogą określać jednej powieści. Ja jeszcze parę dni temu tak myślałam, ale GNW temu całkowicie przeczy. Dawno nie miałam w rękach czegoś tak wartościowego, pełnego mądrości, walki o szczęście i nadziei.

"Wydawało się, że to było całe wieki temu, jakbyśmy przeżyli krótką, ale mimo to nieskończoną wieczność. Niektóre wieczności są większe niż inne."

Polubiłam Hazel już od pierwszych stron. Jej podejście do życia i do ludzi jest naprawdę niesamowite i daje sporo do myślenia. Natomiast Gus jest kimś zupełnie wyjątkowym. Niewiele miałam okazji "spotkać" takich bohaterów i tak się do nich przywiązać - cieszę się, że miałam teraz taką okazję.

Nad Gwiazd Naszych Wina mogłabym się rozpływać godzinami. Mamy tutaj wszystkie dobre cechy z Papierowych Miast (tyle, że jeszcze lepsze!) i brak rzeczy, które w poprzedniej książce mnie irytowały. Język jest zdecydowanie lepszy - mniej slangu i podtekstów, ale nadal całość jest lekka i młodzieżowa.
W GNW akcja nie gna na łeb, na szyje - to raczej typ powieści spokojnej (ale nie nudnej!) i takiej, którą należy czasem odłożyć i się nad nią zastanowić.

Reasumując, Gwiazd Naszych Wina jest książką, która na pewno zagości na długo w moim sercu i mojej biblioteczce. Jestem pewna, że jeszcze kiedyś do niej wrócę. Nawet otwarte zakończenie (jeśli czytacie mnie dość regularnie, to wiecie, że nie trawię takich zakończeń) bardzo mi się spodobało - było idealne w każdym calu i sama nic bym tam już nie dodała. Polecam z całego serca, zwłaszcza jeśli potrzebujecie takiego kopniaka, żeby coś zmienić w swoim życiu.