Gwiazd naszych wina recenzja

Hazel ciężko choruje. Choroba pustoszy jej organizm, dziewczyna nie rusza się przez to bez butli z tlenem, gdyż jej płuca nie są sprawne i nie korzysta z życia, tak jak by chciała. Wszystko zmienia się, jednak kiedy na spotkaniu grupy wsparcia poznaje Augustusa.

Przez chorobę Hazel odseparowuje się od społeczeństwa. Jej przyjaciółką staje się jej mama, a dawni znajomi ze szkoły, mimo że się starają, to chodzą wokół niej na palcach, kiedy Hazel chce po prostu czuć się normalną dziewczyną. Kiedy Augustus staje na jej drodze, dziewczyna zaczyna naprawdę żyć. Chłopak doskonale ją rozumie, ponieważ sam zmaga się ze śmiertelną chorobą. Augustus szybko zaprzyjaźnia się z Hazel i zasiewa w jej życiu odrobinę szczęścia. Oboje się o siebie troszczą i wspierają. Mimo zgrzytów, cięższych chwili, wciąż są ze sobą blisko.

Im bliżej końca, tym bardziej kumulują się emocje. Szczęście zaczynają przyćmiewać życiowe problemy. Hazel będzie musiała zmierzyć się nie tylko z przygniatającym ją ciężarem choroby, ale i wydarzeniami w jej życiu. Mimo że wielu z nich mogła się spodziewać, to i tak nie przychodzi jej to łatwo i ciężko obserwowało się jej smutek.

Mocne charaktery Hazel i Augustusa sprawiają, że są wyrazistymi postaciami. Są też bardzo realistyczni.
Bohaterowie mimo ciężkiej choroby odnajdują miłość, cieszą się z każdej najdrobniejszej rzeczy i wspólnie pokonują trudności, które stają na ich drodze. Przeżywają wspólnie wyjątkowe chwile, a i spełniają swoje marzenia. Jednak ciągle z tyłu głowy mają, że każdy dzień może być ich ostatnim, co nadaje wyjątkowości każdej chwili. Szczerość w tym, co robią, może być inspirująca.

Bardzo smutna i nostalgiczna historia. Krótka, ale i intensywna w doświadczenia, emocjonalna, ciężko nie uronić łzy, mimo że bohaterowie nie znosili, kiedy ktoś oceniał ich przez pryzmat choroby czy okazywał współczucie. Bohaterowie żyją intensywnie, dzień po dniu, dlatego te szczęśliwe momenty wydają się intensywniejsze. W historii nie zabraknie radości, miłości, będzie też momentami zabawnie.
Jest to książka, którą warto przeczytać. Historia Hazel i Augustusa skłania do przemyśleń.