Szesnastoletnia Hazel choruje na raka i tylko dzięki cudownej terapii jej życie zostało przedłużone o kilka lat. Jednak nie chodzi do szkoły, nie ma przyjaciół, nie funkcjonuje jak inne dziewczyny w jej wieku, zmuszona do taszczenia ze sobą butli z tlenem i poddawania się ciężkim kuracjom. Nagły zwrot w jej życiu następuje, gdy na spotkaniu grupy wsparcia dla chorej młodzieży poznaje niezwykłego chłopaka. Augustus jest nie tylko wspaniały, ale również, co zaskakuje Hazel, bardzo nią zainteresowany. Tak zaczyna się dla niej podróż, nieoczekiwana i wytęskniona zarazem, w poszukiwaniu odpowiedzi na najważniejsze pytania: czym są choroba i zdrowie, co znaczy życie i śmierć, jaki ślad człowiek może po sobie zostawić na świecie. Wnikliwa, odważna, pełna humoru i ostra Gwiazd naszych wina to najambitniejsza i najbardziej wzruszająca powieść Johna Greena. Autor w błyskotliwy sposób zgłębia w niej tragiczną kwestię życia i miłości.
Gwiazd naszych wina
John Green
8.4
/10
Ocena 8.4 na 10 możliwych
Na podstawie 189 ocen kanapowiczów
Na podstawie 189 ocen kanapowiczów
/o-1308279/n/gwiazd-naszych-wina)
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
8.4
/10
Ocena 8.4 na 10 możliwych
Na podstawie 189 ocen kanapowiczów
Na podstawie 189 ocen kanapowiczów
Opis
Tytuł oryginalny: The Fault in Our Stars
Data wydania: 2013-02-06
ISBN: 978-83-62478-89-7, 9788362478897
Wydawnictwo: Bukowy Las
Kategorie:
Psychologia,
Literatura piękna
Stron: 312
Mamy 4 inne wydania tej książki
Autor
/04038f141c07d3d4237a6c4e02c31824/n/john-green)
John Green
Urodzony 24 sierpnia 1977 roku w USA (Indianapolis)
John Green to autor książek dla młodzieży, które bez problemów trafiają na listy bestsellerów New York Timesa i które otrzymują wiele nagród, jak choćby nagrodę im. Michaela L. Printza czy nagrodę im. Edgara Poe. Wspólnie ze swoim bratem Hankiem twor...
Pozostałe książki:
/a3c7b192-7550-4289-a04b-0ce30003e67d/n/gwiazd-naszych-wina)
/bb2a2378-18b5-4c77-981f-00b97c3f1125/n/szukajac-alaski)
/28655d90-6a93-40fe-ba44-0c6fe7b13634/n/papierowe-miasta)
/o-9788380741270/n/zolwie-az-do-konca)
/02cd4e8e-2e62-4a47-a346-7c89ab485aee/n/w-sniezna-noc)
/4997d44ebd1f23dd5619f3c9bd9ffcd3/n/19-razy-katherine)
/55171c33-e9dd-4c94-a79d-dea334d023b3/n/will-grayson-will-grayson)
/d0d77c94-70ea-4a5d-9e4d-27252f0140f4/n/antropocen-twoj-i-moj-swiat)
/o-9788376866529/n/moj-pierwszy-bal)
Wszystkie książki John Green
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
Za każdym razem brakuje słów
10.11.2020
Historia Hazel Grace i Augustusa Watersa jest jedną z tych historii, które poznaje się z zapartym tchem. Nie jest to książka, którą potrafisz odłożyć, bo nie masz na nią czasu lub po prostu nie możesz przez nią przebrnąć. "Gwiazd naszych wina" jest historią, do której wracam bardzo często. Ma ona w sobie coś niezwykłego, coś co na ogół ciężko jest... Recenzja książki Gwiazd naszych wina
@werka751
× 3
Wśród gwiazd odpowiedź
4.09.2014
Hazel jest chora na raka. Już od jakiegoś czasu nie chodzi do szkoły. Codziennie musi mieć przy sobie butlę z tlenem i wąsy. Jej płuca nie są w stanie same oddychać. Większość czasu spędza na czytaniu jednej i tej samej książki oraz oglądaniu programów rozrywkowych w telewizji. Jej mama sądzi, że popadła w depresję. Właśnie dlatego wysyła ją na gru... Recenzja książki Gwiazd naszych wina
@Elfik_Book
× 2
Miłość w obliczu śmierci.
9.09.2022
Czemu śmierć dotyka tak młodych ludzi? Mają przed sobą całe życie, jednak zostają wystawieni na próbę siły. To właśnie historia Hazel i Augustusa sprawiła, że zaczęłam doceniać życie, które mam. Hazel i August poznają się na grupie wsparcia dla osób chorych na nowotwór. Pomimo tego, że w grupie są same osoby, które stoją w obliczu śmierci to bije... Recenzja książki Gwiazd naszych wina
@Moonshine
× 2
Kim jesteśmy? Kim chcielibyśmy być?
19.09.2013
Gwiazd naszych wina to powieść znacznie odbiegająca tematyką od Papierowych miast. Młodzieżowa literatura poruszająca temat śmierci i przemijania. Temat trudny i poważny, delikatny, narażony na rzewność, w sposób nowatorski, humorystyczny i ukazujący niezwyczajne osobowości. Mimo że powieść Johna Greena nie jest melodramatyczna, również wzrusza, je... Recenzja książki Gwiazd naszych wina
SK
@skrzatix
× 1
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
Przeczytane
Bardzo dobra młodzieżówka. Wysłuchałam, początkowo denerwując się dziwnym i świszczącym głosem czytającej, jednak na tyle się wciągnęłam, że dosłuchałam do końca. Naprawdę dobra. O życiu, o śmierci, o marzeniach młodzieży, której pozostaje tylko czekanie na koniec. Nauka dla dorosłych jak żyć, jak przeżyć tak, żeby pozostawić po sobie "blizny" - o co chodzi z tymi bliznami, warto dowiedzieć się z książki.
× 14
|
link
|
@Eversleep
2013-03-09
10
/10
Po przeczytaniu tej książki hmmm... byłam oszołomiona. Każde słowo w niej zawarte jest przemyślane, każda wypowiedź, każde wytłumaczenie kryje za sobą szereg metafor. I jestem pewna że ta książka jest skutkiem ubocznym życia które często kładzie nam kłody pod nogi ale te kłody czasem nie oznaczają NIC w obliczu INNYCH SKUTKÓW UBOCZNYCH. Być może ta wypowiedź jest niezrozumiała (tylko dla tych którzy nie czytali tej powieści) ale czy cokolwiek da się wytłumaczyć??? TA KSIĄŻKA SKŁANIA DO REFLEKSJI NAD ŻYCIEM, ŚMIERCIĄ I SKUTKAMI UBOCZNYMI a spoiwem wszystkiego jest miłość. POLECAM
× 7
| Komentarze (1)
|
link
|
@Cassiel96
2013-01-27
10
/10
Przeczytane
Gwiazd naszych wina to powieść, która porusza do głębi. Przedstawia życie na pozór zwyczajnych nastolatków, ale taszczących za sobą ogromny ciężar - nieuleczalną chorobę, która zatruwa im całe życie. John Green odważył się przedstawić tę historię nie tylko w sposób, który zmusza do refleksji, ale też taki, gdzie będziemy mogli się pośmiać wraz z postaciami i poczuć się przez chwilę szczęśliwi jak oni. Kiedy przeczytałam ostatnie pięćdziesiąt stron, nie wiedziałam czy mam wstać, czy siedzieć czy płakać. Powiedziałam: Wow, to było piękne! Czy polecam? Oczywiście!
× 7
|
link
|
AG
@Castiel
2014-02-16
8
/10
Przeczytane
Médecine
Comme un enfant...
Dla mnie nie było to przysłowiowym mistrzostwem świata, ale to wciąż naprawdę dobry kawałek literatury młodzieżowej. Styl Greena bardzo mi się spodobał, tak jak bezpretensjonalne, a przy tym wzruszające podejście do poważnej choroby. Za ciekawych bohaterów oraz humor również należą się plusy. Autor zainteresował mnie swoją prozą na tyle, by przyjrzeć się pozostałym jego książkom, więc mam nadzieję, że są równie interesujące i wartościowe.
× 6
|
link
|
@Konpopoz
2013-10-13
10
/10
Przeczytane
Mam w domu
Już na pierwszej stronie wiedziałam, że pokocham tego autora. Jego styl pisania wciągał i rozbawiał w jednym :D Pod każdym względem zgadzam się z Chocolate. To jedna z najsmutniejszych, a jednocześnie najzabawniejszych i najpiękniejszych książek, jakie czytałam. Śmiałam się mimo, że płakałam :) Słyszałam dużo komentarzy na jej temat typu "Zawiodłąm się" lub "niezbyt porywająca", ale ich nie rozumiem. Nie wiem, jak czytając tak cudowną książkę można stwierdzić, że to nic ciekawego. Najpiękniejszy cytat? Po prostu "Okay."
× 5
|
link
|
@anetakul92
2019-12-04
8
/10
Przeczytane
Pierwsza powieść Johna Green, jaką czytałam. Książkę kupiłam tuż po premierze i przeczytałam w kilka godzin. Uważam, że jest to piękna historia o dwóch nastolatkach, których zmienia się całe życie.
Z powieścią "Gwiazd naszych wina" zapoznałam się jeszcze zanim zaczęło być głośno o ekranizacji. Dzięki temu miałam lepszy obraz, niż czytelnicy skazani na wizerunek aktorów, których nie powinno się obsadzić w filmie.
John Green pisze lekko, fajnie się go czyta. Nie zanudza nas jakimiś szczegółami czy banałami. Łatwo się skupić, ciekawe są myśli bohaterów, a zwłaszcza Augustusa.
W tej powieści możemy się pośmiać, ale również wylać kilka łezek. Podoba mi się również, że John Green nie boi się pisać o chorobie. Autor pokazał nam, że życie nie musi się kończyć po zapadniętym wyroku śmiertelnej choroby.
Hazel jest powściągliwa i to chłopak ją uzupełnia w tej relacji. Razem uczą się śmiać, kochać, bawić i nie bać marzyć.
Uważam, że lektura jest niezwykła. Nie nazwę jej odprężającą, bo taka nie jest. Green pisze o śmierci i nie jest to science - fiction, lecz prawdziwe życie. I jedyne, co mi się nie spodobało to podróż, jaką odbywają bohaterowie. Ktoś będzie uważał to za plus, ale ja nie lubię zmiany otoczenia.
Z powieścią "Gwiazd naszych wina" zapoznałam się jeszcze zanim zaczęło być głośno o ekranizacji. Dzięki temu miałam lepszy obraz, niż czytelnicy skazani na wizerunek aktorów, których nie powinno się obsadzić w filmie.
John Green pisze lekko, fajnie się go czyta. Nie zanudza nas jakimiś szczegółami czy banałami. Łatwo się skupić, ciekawe są myśli bohaterów, a zwłaszcza Augustusa.
W tej powieści możemy się pośmiać, ale również wylać kilka łezek. Podoba mi się również, że John Green nie boi się pisać o chorobie. Autor pokazał nam, że życie nie musi się kończyć po zapadniętym wyroku śmiertelnej choroby.
Hazel jest powściągliwa i to chłopak ją uzupełnia w tej relacji. Razem uczą się śmiać, kochać, bawić i nie bać marzyć.
Uważam, że lektura jest niezwykła. Nie nazwę jej odprężającą, bo taka nie jest. Green pisze o śmierci i nie jest to science - fiction, lecz prawdziwe życie. I jedyne, co mi się nie spodobało to podróż, jaką odbywają bohaterowie. Ktoś będzie uważał to za plus, ale ja nie lubię zmiany otoczenia.
× 4
| Komentarze (1)
|
link
|
Przeczytane
"Świat nie jest instytucją do spełniania życzeń".
Sięgając po tą opowieść spodziewałam się ckliwej historii jak to cierpienie uszlachetnia, życie jest do bani, a ze śmiercią jest nam do twarzy. Nie spodziewałam się pięknej, mimo wszystko bardzo pozytywnej historii, przy której więcej się śmiałam, niż płakałam. Oczywiście łzy wzruszenia były - wiadomo, ale mimo to Hazel i Gus pokazują, że w życiu trzeba się cieszyć każdą drobną chwilą.
Zakończenie - dość smutne, ale miało radosne momenty.
Ja osobiście polecam. Była to naprawdę piękna opowieść, czego się zupełnie nie spodziewałam, bo raczej nie gustuję w tego typu literaturze. Miłe zaskoczenie!
Sięgając po tą opowieść spodziewałam się ckliwej historii jak to cierpienie uszlachetnia, życie jest do bani, a ze śmiercią jest nam do twarzy. Nie spodziewałam się pięknej, mimo wszystko bardzo pozytywnej historii, przy której więcej się śmiałam, niż płakałam. Oczywiście łzy wzruszenia były - wiadomo, ale mimo to Hazel i Gus pokazują, że w życiu trzeba się cieszyć każdą drobną chwilą.
Zakończenie - dość smutne, ale miało radosne momenty.
Ja osobiście polecam. Była to naprawdę piękna opowieść, czego się zupełnie nie spodziewałam, bo raczej nie gustuję w tego typu literaturze. Miłe zaskoczenie!
× 4
|
link
|
@aleksandra.wolna
2014-06-25
Przeczytane
Książka opowiada o szesnastoletniej Hazel Grace Lancaster, która jest chora na raka. Dzięki nowoczesnej terapii, w której bierze udział, ma szansę na w miarę normalne życie. Jej nieodłącznym przyjacielem staje się butla z tlenem, którą cały czas ma przy sobie, by móc łatwiej oddychać. Chodzi na grupę wsparcia, którą nakazali jej rodzice w trosce o to, by nie popadła w depresję. Tam spotyka Augustusa Waters’a, który również był chory na raka, stracił w jego wyniku nogę, jednak chwilowo nie ma reemisji. John Green przedstawił gorzką historię dwójki młodych ludzi, których plany pokrzyżował rak, oraz walka z nim. Pomimo uszczerbków na zdrowiu, starają się żyć dniem, cieszyć się z tego co mają wiedząc, że – jak to powiedziała główna bohaterka – są granatami, które w każdej chwili mogą wybuchnąć, krzywdząc jednocześnie tych, którzy zostali na ziemi. Czytając tą książkę po raz pierwszy, strasznie ją przeżyłam. Niektóre sceny doprowadzały mnie do śmiechu, niektóre zaś sprawiały, że w moich oczach stawały łzy. Niejednokrotnie klęłam nad nieszczęsnym losem, który nie jest rozdawany nam, ludziom, sprawiedliwie. Kiedy my, zdrowi ludzie w zasadzie nie doceniamy swojego zdrowia, ktoś inny bardzo by tego pragnął. Bohaterowie, czy to główni, czy poboczni (taki Isaac na przykład) mimo wszystko mają w sobie pogodę ducha, która pozwala im zaakceptować to, co zostało im zesłane. W tym wszystkim, co im się przydarzyło, znajdują coś dobrego. Nie zamykają się w sobie, nie twierdzą, że mają najgorze...
× 3
|
link
|
@Chocolate
2013-08-18
Przeczytane
„Moje idee to gwiazdy, których nie potrafię ułożyć w konstelacje.” Myślę, że wszystko na temat tej książki zostało już powiedziane, ale dodam parę słów od siebie. Czytając ją (przyznaję się) płakałam - aż pomoczyłam kartki - a później wybuchałam śmiechem. "Powieść o życiu i śmierci oraz ludziach złapanych w ich pułapkę. (...) Śmiejesz się, płaczesz i wracasz po więcej". Jest to wspaniała i cudowna książka pod każdym względem. POLECAM!!
× 3
|
link
|
Przeczytane
Piękna i głęboka powieść, która poruszyła mnie do głębi. Realistyczni bohaterowie, z którymi bardzo łatwo nawiązać kontakt i ich polubić. Mało która książka potrafi pozostawić po sobie taki znak, jak było z tą powieścią (w moim przypadku). Jedna z tych, do których można bez problemu wracać w całości, a także do fragmentów. Polecam! :)
× 2
|
link
|
@Angelika_d
2013-03-19
10
/10
Przeczytane
Na moich półkach
Niesamowita książka. Jedna z tych po których przeczytaniu człowiek może tylko siedzieć i patrzeć się w przestrzeń, myśląc o tym wszystkim co dopiero przeczytał. Piękna, delikatna opowieść o niełatwy temacie umierania, napisana co ważne bez patosu a z humorem i ukrytymi głębszymi prawdami. Polecam wszystkim!
× 2
|
link
|
@kasia17
2013-12-25
10
/10
Przeczytane
Posiadam
Najlepsza i najzabawniejsza książka jaką czytałam.Opowieść o chorobie,akceptacji i miłości dzięki której łatwej żyć z choroba. Przepłakałam końcówkę. Książka która polecam wszystkim. Już widziałam plakat promujący ekranizację piękny i już nie mogę się się doczekać kiedy ją obejrze . Polecam daje 5
× 2
|
link
|
@lyycco
2013-12-26
10
/10
Chcę przeczytać
Jak zwykle, Green nie zawiódł. Genialna książka, w zrozumiały i przyjemny sposób przekazuje nam, co tak naprawdę jest ważne w życiu. Czasami przezabawna, czasami smutna. Pozycja obowiązkowa dla każdego młodego czytelnika, a może i nie tylko c:
× 2
|
link
|
@rosamund
2013-05-13
5
/10
Przeczytane
Bardzo łatwo się czyta, bohaterowie mega realistyczni, ale całośc mnie nie porwała. Motyw z pisarzem strasznie mnie zirytował, główna bohaterka jest antypatyczna. Ogółem ksiązka nadrabia mocno ostatnimi stronami.
× 2
|
link
|
Przeczytane
Na tę książkę natrafiłam totalnie przypadkiem. Przeczytałam fragment i opisy książki, a na dodatek poleciła mi ją przyjaciółka. Opowiada o 16-letniej Hazel Grace, która choruje na raka tarczycy z przerzutami na płuca. W grupie wsparcia poznaje Augustusa Watersa - przystojnego, wysokiego chłopaka o flirtownym i zabawnym charakterze. Choruje na raka nogi, jednak jest zdrowszy niż Hazel. Z czasem się zakochali, jednak Hazel nie chce go skrzywdzić, gdy rak ją od niego zabierze. Zakończenia nie zdradzę, bo to ono jest najważniejsze i najbardziej pozostaje w pamięci ;) Jednak powiem szczerze - żadna książka mnie tak nie wzruszyła jak właśnie ta. Wciągnęła mnie totalnie; czytałam ją godzinami. Płakałam, śmiałam się i zakochałam się w tej książce od razu. Po przeczytaniu książki obejrzałam na dodatek film, który wzruszył mnie tak samo. Cały czas ją polecam każdemu, kto lubi romanse i ma wrażliwe serce. Według mnie John Green napisał arcydzieło i napewno będę wracać do tej książki jeszcze wiele razy.
× 1
|
link
|
Zaloguj się aby zobaczyć więcej
Cytaty z książki
“- Okay - powiedział, gdy minęła cała wieczność. - Może "okay" będzie naszym "zawsze".
- Okay - zgodziłam się.”
/04038f141c07d3d4237a6c4e02c31824/n/john-green "John Green")
“Ślady, które ludzie pozostawiają po sobie, zbyt często są bliznami.”
“Świat nie jest instytucją zajmującą się spełnianiem życzeń.”
“Moje idee to gwiazdy, których nie potrafię ułożyć w konstelacje.”
“W miarę jak czytał, zakochiwałam się w nim tak, jakbym zapadała w sen: najpierw powoli, a potem nagle i całkowicie.”
