Projekt Rosie recenzja

Komedie romantyczne nie zawsze muszą mieć główną bohaterkę. W książce "Projekt Rosie" poznajemy historię osobliwego, nieco wycofanego społecznie mężczyzny z zespołem Aspergera.

Don Tilman budzący respekt i ukazujący swoją niezwykłą inteligencję jest szanowanym i docenianym profesorem genetyki. Postanawia znaleźć żonę, jednak jest jeden mankament - nie zna swojej przyszłej małżonki. Jest natomiast ekstrawagancki, a zespół Aspergera utwierdza jego doskonałość. Wszystko ma zaplanowane i dopięte na ostatni guzik, niczego nie marnuje, a zdecydowanie mógłby być przykładem dla innych ze swoim harmonogramem. Pomimo tej dokładności niestety nie potrafi otworzyć się przed innymi, a otacza go tylko dwoje przyjaciół. Za ich namową postanawia znaleźć żonę i rozpoczyna wdrożenie w życie specjalnie stworzonego kwestionariusza. Oczywiście coś co jest dopracowane w rzeczywistości do poznania idealnej partnerki graniczy z cudem. Na jego drodze staje zupełne przeciwieństwo, którym jest tytułowa Rosie, kobieta silna i niezależna. Don poznając kobietę utwierdza się, że nie jest zupełnie jego typem, ale utworzona między nimi więź rozpoczyna nowy projekt, jaki? Przekonajcie się sami.

Doskonale wyważona, humorystyczna i stonowana literatura. Historia Dona podbiła moje serce, a wydarzenia jakie mają miejsce utwierdzają czytelnika w kwestii, jakie to nasze życie bywa przewrotne i zaskakujące. Nawet najbardziej poukładane sceniarusze nie mają szans z rzeczywistymi wydarzeniami jakie mogą nas spotkać. Zdecydowanie warto poznać, a również inaczej zaczniemy patrzeć na inne rzeczy, które nas otaczają.

Literatura Graeme Simsion'a pokazuje, jak stworzone oczekiwania wobec naszych ideałów, działają w dwie strony. Jeśli więc, wymagamy od innych samych najlepszych zachowań i upodobań, sami musimy mieć podobne. Dlatego lepiej doceniać tych, którzy są obok nas, bez zbytecznych i nad wyraz wyszukiwanych cech. Jak to mówi klasyk: ''Niedostrzegalne to, co w zasięgu naszego wzroku''.

Niedoskonałości to również ideały.