Niebieska nuta recenzja

Pan Jan Antoni Homa zachwyca swoją grą na instrumencie jak i twórczością, jaką w ostatnich dniach miałam przyjemność poznać. Dwie wcześniejsze książki przypadły mi do gustu, jednak ta, może i najcieńsza, zachwyciła mnie najbardziej oraz dostarczyła wielu wrażeń.

W trzecim tomie nie ma już trochę dla mnie ciężkawych opisów i informacji ze świata muzycznego, za to mamy niezwykle ciekawą fabułę, z wieloma wartkimi wątkami i zwrotami akcji. Tu zdecydowanie się dzieje, są trupy, rozlana krew i zagadka, którą niełatwo rozwikłać. Mój umysł pracował na najwyższych obrotach, wyobraźnia nasuwała mi przeróżne obrazy i rozwiązania, ale nie podołałem. Docierając do finałowych stronic przeżyłam ogromne zaskoczenie, gdy poznałam motyw i zabójcę. Czyta się ją po prostu w ekspresowym tempie i nie sposób odstawić lektury na bok, zaczytując się w historii Bartka, od samego początku aż po zakończenie.

Sielanka głównego bohatera niestety się skończyła. Stracił cały dobytek, ukochaną a nawet sprawność w dłoni, co przekreśla jego dalszą karierę. Nie jest w stanie dalej żyć w Krakowicach, dlatego wyrusza do innego miejsca w Polsce, gdzie wspomnienia nie będą go prześladować.

W Pogodnej poznaje Cygana, z którym nawiązuje przyjaźń. Obaj zaczynają grać w klubie jazzowym, jednak u naszego muzyka, nic co dobre nie trwa długo. Cygan zostaje zamordowany a Bartek go znajduje. Oczywiście mężczyzna nie byłby sobą, gdyby nie spróbował wyjaśnić sprawy.

Dlaczego altowiolista stracił wszystko co miał? Dlaczego nie ma już ukochanej? Czemu ma niewładne palec? Po co szukał nowej przystani dla swej duszy i kto zabił jego kolegę? Kto stoi za tą sprawą?

Jeżeli chociaż trochę zainteresowałam was i zachęciłam do czytania to bardzo się cieszę. Powieść jest napisana cudownym, niepowtarzalnym i lekkim stylem, autor zachwyca bogatym słownictwem a w tej części naprawdę stworzył genialną historię, która trzyma w napięciu przez cały czas. Dobrze by było, gdybyście poznali wcześniejsze dwa tomy, które zawierają interesujące opowieści kryminalne i losy bohatera, jednak można te książki czytać osobno. Ja polubiłam pióro autora i z ogromną przyjemnością sięgnę po kolejne dzieła.