Domek recenzja

Na początku, muszę przyznać, że kiedy pod koniec kwietnia wpadł mi w ręce drugi tom, przejrzałam okładkę i strasznie się ucieszyłam, bo Ryki, z których pochodzi autorka i, w których umieściła akcję, leżą tylko 30 km ode mnie. Pomyślałam „super będzie dostrzegać znajome miejsca”, ale wiedziałam, że muszę porządnie się do tego zabrać, więc zaczęłam od pierwszej części. Jednak ta recenzja będzie poświęcona tomowi numer 2.

Po przeczytaniu, mogę śmiało powiedzieć, że nie było to coś, czego się spodziewałam. BYŁO O NIEBO LEPIEJ. Od samego początku urzekł mnie sposób opisu rzeczywistości, tak dokładny i plastyczny, że można wyobrazić sobie każdy najmniejszy detal czy wygląd bohaterów. I właśnie owych bohaterów w tej książka jest bardzo dużo. Każda postać ma swoją historię, wzloty i upadki. Bardzo polubiłam Adę i Bena, choć jego postać bardziej mnie zaintrygowała, ale o tym później. Jeśli chodzi o fabułę, to ilość wątków może być przytłaczająca, ale wraz z liczbą bohaterów, potęguje to magiczną, rodzinną atmosferę. Od pogrzebów i rozstań, po śluby i narodziny dzieci. Mieszanka emocji, od łez po uśmiech.

Wracając do ulubionych bohaterów.. Ada, jako nieśmiertelna seniorka o wyjątkowej mocy uzdrawiania. Fantastyczne jest to, że do, z pozoru zwykłej „obyczajówki” nagle wplata się TAKA postać. Uwielbiam sposób wykreowania tej postaci, jej żarty, mądrości życiowe. Serce się łamało kiedy działa się jej krzywda, a przy ostatnich stronach już leciały łzy. Dlatego właśnie mam nadzieję, że będzie trzeci tom i już nie mogę się go doczekać!

Co do Bena, to trzeba zaznaczyć, że to niekonwencjonalna postać. Masakra, jakiej dokonał w ryckiej szkole, nie zostanie mu zapomniana. Ale to co zrobiła dla niego Ada, było nierealne, ale myślę, że zasługiwał na to. Z jednej strony, bardzo mnie zaciekawił, bo jego uczucia i psychika są bardzo dobrze opisane, ale z drugiej, momentami mnie przerażał. Na pewno, można powiedzieć, że jest to człowiek bardzo skrzywdzony w przeszłości i te złe czyny służą mu za obronę. Jego losy zdawały się układać, ale to, co się stało, najpierw w jego relacji z Sophie (płakałam jak bóbr), a potem z jego rodziną, sprawiło, że byłam w szoku.

Ogólne wrażenie, jest bardzo pozytywne. Wielkie ukłony dla autorki za stworzenie książki, która zapada w pamięć. Wielowątkowość, dokładność opisu bohaterów, oryginalność – to wielkie zalety. To miała być powieść obyczajowa o zwykłym domku, a okazało się, że jest on bardzo niezwykły, a codzienność przeplata się z magią.
Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl