Nie płacz, księżyc gaśnie recenzja

“Bo czyż każdy kat nie był kiedyś ofiarą?”

Dunla to niewielkie miasteczko położone gdzieś w Polsce. Małomiasteczkowa, zamknięta społeczność, gdzie wszyscy wszystko o sobie wiedzą i zgodnie milczą. Obcy nie mają prawa wglądu w społeczne sprawy. Nikodem Rand trafia do Dunli przez zupełny przypadek. Dochodzi do strasznego zabójstwa, ojciec strzela do syna. Naocznym świadkiem zdarzenia jest Nikodem Rand, policja zbiera dowody, a sprawcę udaje się schwytać. Brutalne przesłuchanie nie przynosi pożądanych efektów. Mężczyzna przyznaje się do zarzucanego mu czynu i odmawia dalszych wyjaśnień. Rand - zaczyna mieć wątpliwości, widział co widział, a jednak. Na własną rękę rozpoczyna prywatne śledztwo. Opinia publiczna wydaje wyrok…

Mroczna historia. Akcja powieści toczy się swoim rytmem, intryguje, teraźniejszość idealnie współgra z przeszłością. Fabuła zajmująco poprowadzona, dopracowana w każdym szczególe, nerwowe napięcie stopniowo wzrasta. Tak jakby zło czekało tuż za rogiem. Styl Autora dosadny, cięty, dość specyficzny, całkowicie trafił w mój gust. Bohaterowie bardzo dobrze wykreowani, ciekawy psychologiczny rys ich osobowości. Każdy ma coś do ukrycia, każdy zwraca uwagę, każdy wzbudza sprzeczne emocje, złe i dobre charaktery. Postać Nikodema Randa została realnie wykreowana, to zdecydowany, pewny siebie, arogancki, nieokiełznany mężczyzna. Poczułam do niego sporą sympatię, intrygował mnie.

Dzieciobójstwo, niełatwy temat, trudny do ogarnięcia rozumem. Dlaczego kochający ojciec zabił swojego syna? Klimatycznie, niewielkie miasteczko i jego hermetyczna, zżyta, skrywająca tajemnice społeczność. Ręka rękę myje, wzajemne powiązania, zależności, układy. W Dumli wrze, niepokój i niepewność jest wyraźnie odczuwalna. Tajemnice, mrok, zmowa milczenia. Misternie utkana sieć intryg, chwilami pokręcona, złożona historia. Autor umiejętnie wodzi nas za nos, budując nerwowe napięcie, które stopniowo wzrasta. Wątek kryminalny bardzo dobrze poprowadzony, byłam bardzo ciekawa, dokąd to wszystko zmierza. Stara niemiecka legenda i kaszubskie przesądy dodają wyrafinowanego smaku opowieści. Swoisty labirynt ludzkich dramatów i przeżywanych tragedii.

Nieoczywisty, zaskakujący, mroczny, realny, chwilami wstrząsający kryminał. Nie mogłam się oderwać. Przez całą powieść wyraźnie czujemy wirujące w powietrzu tajemnice, niepewność, niepokój. Jestem pod wrażeniem pomysłowości Autora. Bardzo polecam!