Delegacja do Spraw Beznadziejnych recenzja

Nie jestem największą fanką fantastyki. Jakoś nie mogę się przekonać do tego gatunku. Zawsze te historie wydają mi się bardzo naciągane i nie potrafią mnie wciągnąć. I wtedy wkracza Mateusz Cieślik cały na biało.

,,Delegacja do spraw beznadziejnych” to drugi tom przygód Sary Kos. Co warto od razu zaznaczyć, tę serię polecałabym czytać po kolei, bo dużo tutaj nawiązań i skutków wydarzeń z pierwszego tomu. Coś jest tak przyciągającego w tych historiach, że bawię się przy nich wyśmienicie.

Gdyby nie pewne elementy, byłabym w stanie dać tej książce 5 na 5 gwiazdek. Za bardzo dobry warsztat pisarski, wielowymiarowych bohaterów i mocno angażującą fabułę. Są jednak pewne rzeczy, które mimo wszystko, lekko, ale zawsze, psuły mi odbiór tej powieści.

Miałam mały problem z Sarą. Generalnie bardzo ją polubiłam, ale w tym tomie była zbyt rozchwiana. W jednym momencie parła dzielnie, bez strachu przed siebie, a w drugim ją paraliżował. I rozumiem, że jest to konsekwencja wydarzeń z I tomu, ale chyba tych wahań było dla mnie odrobinę za dużo.

Natomiast wszystko inne wypadło niezwykle dobrze. Uwielbiam ten świat. Autor wykreował go z taką dbałością. Pamiętał o drobnych szczegółach i przemycał wiele smaczków w postaci rozgrywania akcji w realnie istniejących miejscach. Pozwalało nam to zbliżyć się do bohaterów. Może był taki moment, kiedy odległość podróży z jednej miejscowości do Zakopanem jakoś mi trochę zgrzytała, ale jestem w stanie przymknąć na to oko.

Bohaterowie w tej serii są niesamowicie dobrze wykreowani. Charakterni i wielowymiarowymi, obarczeni swoimi przeżyciami, co sprawia, że dużo łatwiej jest nam się do nich zbliżyć. Jesteśmy się w stanie z nimi zżyć i kibicować im od początku do końca. Co więcej - czarne charaktery również mocno przykuwają uwagę. A to jednak bardzo ważna kwestia. Chcemy poznać ich motywacje i dowiedzieć się, jak zakończy się ta przygoda.

Ta seria to przede wszystkim świetna rozrywka, więc jeśli będzie kolejny tom, biorę go w ciemno! No i ten pierwiastek kryminalny, to lubię!