Śmierć pięknych saren recenzja

Do przeczytania tej książki zachęciła mnie Bibliotekarka stwierdzając ze zdziwieniem: „To pani jeszcze tego nie czytała?” Miałam ją gdzieś na liście książek do przeczytania, ale na odległym miejscu. Przeczytała więc i jestem zachwycona. Dawno już nie czytałam tak ciepłej i mądrej książki pomimo czasu w jakim się ona dzieje. Bohater jest pochodzenia żydowskiego i jako dziecko przeżył II wojnę światową. Rzadko jest okazja oglądanie wojny oczami dziecka. Chociaż prawdą jest, że na szczęście ominęły go bezpośrednie działania wojenne. Później jak większość budował komunizm w Czechosłowacji. Pragną zostać dziennikarzem sportowym i to mu się udało. Zaczął też pisać książki o tematyce sportowej. Już jako dorosły mężczyzna przeszedł załamanie nerwowe i ta książka jest rodzajem terapii. Trudno nie porównywać do „Obłędu” Krzysztonia, gdzie autor skupiał się na swoich demonach. Tutaj autor opowiadając swoje życie skupia się na tym co dobre, piękne, co należy pamiętać. Ukazuje nam ile w tym szarym świecie można znaleźć barw, radości. Ciekawy jest obraz matki autora , która do barwnej postaci męża podchodziła zawsze z wielką wyrozumiałością i miłością. Ojciec mimo różnych swoich ekstrawagancji przekazał swoim synom nie tylko umiejętności wędkarskie, ale zachwyt nad światem dookoła i radość z zanurzania się w naturze. Przekazał im też miłość do ojczyzny. Jest to pełny nostalgii powrót do świata, którego już nie ma i czasu, który nie odzyskamy. Jednak pozostają wspomnienia, na których możemy budować teraźniejszość. Opowiada zwykłe zdarzenie, które stają się niezwykłe. Po przeczytaniu tej książki miałam ochotę gdzieś pójść nad rzekę lub staw i sobie usiąść. Siedzieć i obserwować, nie robiąc nic, po prostu być.

Przez swoją prostotę te opowiadania są piękne i przekazują nam proste uczucia o których często zapominamy lub nie zwracamy na nie uwagi. To naprawdę wspaniała i mądra książka. Jednak trzeba do niej dorosnąć, aby poczuć jej głębię.

Gorąco polecam.

Ps. Nie wiedziałam że w Czechosłowacji nie powstały getta, a Żydzi dostawali wezwania do obozów koncentracyjnych i dobrowolnie tam jechali.