Nic tu nie jest prawdą recenzja

Książki Lisy Jewell wzbudzają we mnie różne wrażenie. Niektóre oceniam bardzo wysoko, inne stosunkowo nisko. "Nic tu nie jest prawdą" plasuje się gdzieś pośrodku.

Dwie kobiety, Josie Fair i Alix Sum­mer, świętowały czter­dzie­ste piąte uro­dzi­ny w tym samym czasie, w tym samym londyńskim pubie. Josie zaczepia Alix słowami: "Hej, urodzinowa bliźniaczko!". Te słowa stają się później tytułem podcastu, na podstawie którego powstaje serial Netflix. Alix nagrywa podcasty. Nie osiąga z nich wielkich korzyści majątkowych, ale jej mąż Nathan zarabia na tyle dużo, by rodzinę z dwójką dzieci można było uznać za zamożną. Alix właśnie ukończyła projekt o kobietach, które odmieniły swoje życie i zastanawia się nad nowym pomysłem. Ten podsuwa jej Josie. Kobiety urodziły się tego samego dnia, w tym samym szpitalu, a dzie­ci Alix uczęszczają do tej samej szko­ły, do któ­rej kie­dyś chodziły Roxy i Erin, córki Josie. Urodzinowa bliźniaczka proponuje Alix, by zrobiła podcast o jej dopiero nadchodzącej metamorfozie. Ukończenie 45 lat miało wywołać w niej chęć zmiany, chce przejąć kontrolę nad narracją własnego życia. Już na pierwszym nagraniu wychodzą na jaw niepokojące fakty z przeszłości kobiety. Zaledwie szesnastoletnia Josie związała się z czterdziestodwuletnim Walterem.

Na duże uznanie zasługuje kreacja bohaterów. Od początku wyczuwalna jest w postaci Josie aura tajemniczości. Absolutnie zrozumiałym było dla mnie, że Alix była nią zaintrygowana. Odkrywając nowe wydarzenia z przeszłości Josie rodziło w niej wewnętrzną chęć uświadomienia kobiecie w jak toksycznych relacjach żyje. Jednak, jak mówi sam tytuł, nic tu nie jest prawdą. Rozwijając to stwierdzenie, można uznać, że Josie widzi prawdę inaczej, prowadzi selekcję, co ujawnić, a co skrywać, jak ukazać wydarzenia, by wyglądały na coś zupełnie innego.

Bardzo przypadła mi do gustu budowa powieści. Ukazuje ona chronologicznie ułożone wydarzenia z teraźniejszości, a poprzecinana jest urywkami z pod­castu osadzonego w se­ria­lu do­ku­men­tal­nym Netflix, który powstał kilka miesięcy po bieżących wydarzeniach. Wstawki te są nagraniami rozmów z Josie oraz wywiadów z osobami, które uczestniczyły w życiu kobiety. Wszystkie opowiadają o przeszłości. Jaśniej rzecz ujmując, urywki serialu dzieją się w przyszłości, lecz opowiadają o przeszłości. Taka forma prowadzenia fabuły spowodowała, że książka przykładnie odcięła mnie od obowiązków życia codziennego. Kolejne tajemnice są odkrywane sukcesywnie, co również buduje napięcie tego thrillera psychologicznego.

Tyle z pozytywów. Jak już wspomniałam, powieści nie oceniam bardzo wysoko, a stało się to za sprawą końcowych kilkudziesięciu stron. Po bardzo dobrym, trzymającym w napięciu początku oraz rozwinięciu historii autorka przynosiła jak na tacy kolejne rozwiązania łamigłówki, nie pozostawiając nic dla wyobraźni czytelnika. W ostatnim rozdziale, który dzieje się szesnaście miesięcy później, pisarka serwuje plot twist, który zmienia optykę na historię, ale znowu robi to, wykładając kawę na ławę.

To, co w moim odczuciu działa na plus to ciekawa forma łącząca w sobie bieżące wydarzenia z wydarzeniami z przyszłości, które opowiadają o przeszłości. Minusem są zbyt wymowne sugestie.