Malibu płonie recenzja

Rodzeństwo Riva urządza w te ogniście gorące lato kolejną, coroczną imprezę. Nina, Jay, Hud i Kit jeszcze nie wiedzą, że te wydarzenie wywróci ich życia do góry nogami, a Malibu zapłonie.

Akcja książki toczy się zaledwie jednego dnia, a mimo to jest dość obszerna. Była to dla mnie nowość, a w dodatku jest to moja pierwsza styczność z Taylor Jenkis Reid. Autorka przez całą historię stawia przed nami różnych ludzi- rozdziały nie są prowadzone tylko z punktu widzenia wspomnianego rodzeństwa, ale także gości, którzy pojawiają się na tym wydarzeniu towarzyskim. Bracia i siostry niosą na sobie wbrew pozorom ciężkie brzemię swojego ojca- sławnego Micka Rivy, który porzucił ich we wczesnym dzieciństwie. Po śmierci ich matki, cała czwórka została praktycznie sierotami. Miłą niespodzianką były również rozdziały przedstawiające historię właśnie June i Micka Rivy, lubię takie podróże w czasie.

Najciekawszą dla mnie bohaterką była dla mnie Nina, która mimowolnie powtarza życiową ścieżkę swojej matki. Zresztą nie tylko ona- Jay boryka się z kryzysem swojej tożsamości, Kit- seksualności i poczucia własnej wartości, a Hud próbuje być dobrym partnerem i bratem. Ich problemy i przeżycia doskonale przedstawiają, jaki bagaż potrafią przekazać rodzice własnym dzieciom. To Nina Riva była najstarsza, pamiętała ojca, miała najsilniejszą z nim więź. To ona wzięła na swoje barki opiekę nad pozostałą trójką. Spowodowało to to, że zgubiła siebie, bez reszty oddając się ku dobru innych.

Całą historię pochłania się bardzo szybko, Reid doskonale oddaje klimat gorącego klimatu Malibu, miałam wrażenie, jakbym towarzyszyła tuż obok bohaterom. Mam tylko jedne małe "ale"- na początku nie do końca rozumiałam sens opisywania przeżyć innych ludzi niż rodziny Riva, wprowadziło to na początku niewielki chaos. Wraz z postępem historii dało mi to tylko jeden wniosek- imprezy sławnego rodzeństwa zmieniają życie. Zakończenie uważam za otwarte, o ile historia Huda, Niny i Kit jako tako się klaruje, tak czuję niedosmak co do wątku Jaya, sprawia wrażenie niedokończonego.
Całą lekturę oceniam bardzo pozytywnie i na pewno sięgnę po inne pozycje tej autorki.