Bezsenność recenzja

„Pomiędzy tymi, którzy mogą spać, a tymi, którzy spać nie mogą, rozciąga się przepaść. To jeden z najgłębszych podziałów ludzkości”

„Bezsenność” przykuła moją uwagę, ponieważ sama zmagałam się z tym problemem. Więc, gdy zobaczyłam na półce w księgarni właśnie tę książkę Kinga, niezmiernie zabrałam się za lekturę.

Po śmierci swojej ukochanej żony Ralph Roberts cierpi na bezsenność. Próbuje stosować wszystkie rady zalecane przez przyjaciół, jednak sen nie przychodzi. Z czasem Ralph zaczyna dostrzegać ludzkie „aury”. Wraz z nowymi zdolnościami, mężczyzna zmierzy się z siłami ciemności, o jakich nie miał pojęcia.
W tym samym czasie, dochodzi do licznych protestów członków organizacji anty-aborcyjnych. To już pewne: do małego miasteczka Derry ma przyjechać kontrowersyjna feministka Susan Day. Protesty przybierają groźniejszy obrót, zaś Ed Deepnau – który stoi na czele jednej z tych organizacji jako jedyny ma pojęcie o zagładzie, która ma nadejść.

Niestety bardzo się rozczarowałam. Sam pomysł wydawał się trafiony w dziesiątkę, jednak tak zwane „wykonanie” – nie należy do najlepszych w dorobku tego wspaniałego autora. Po gadkach o łysych doktorkach, Karmazynowych Królach i kolorowych światełkach - miałam serdecznie dość Ralpha, chociaż z początku bardzo go lubiłam. Kompletnie nie potrafiłam odnaleźć się w tym fikcyjnym świecie.

Nie podobał mi się również wątek fanatyków, broniących prawo do życia. Bo czemu, ci którzy uważają aborcję za przestępstwo zostali ukazani jako niezrównoważeni psychicznie debile? Czemu akurat „ci dobrzy” byli po przeciwnej stronie?

Po lekturze zostałam z wielkim bólem głowy i znakiem zapytania, bo wciąż nie potrafię odpowiedzieć sobie na pytanie: „co poszło nie tak?”. Jak ze świetnie zapowiadającej się powieści, już w połowie z trudem czytałam resztę?