Tajemnice Związku recenzja

Tajemnice związku to książka autorstwa Bartosza W. Stefańskiego, która na rynku ukazała się w sierpniu 2022 roku nakładem wydawnictwa Medycyna Books w formie ebooka.

W założeniu miała być to pouczająca oraz skłaniająca do refleksji nad życiem romantycznym lektura. Autor postanowił przeprowadzić czytelnika przez trudne meandry uczuć i wskazać drogę do osiągnięcia sukcesu w związku, wykazać ewentualne błędy w podejściu do drugiej połówki i naprowadzić na właściwy tor. Już we wstępie natrafiłam jednak na „kwiatek”, który sprawił, że do lektury podeszłam z rezerwą:

Czy nie jest to nawoływanie do podziału, z którym od lat próbujemy walczyć? Dlaczego partnerzy nie mogą po prostu próbować zrozumieć się nawzajem w takim stopniu, w jakim są w stanie i tego potrzebują?

Kontynuacja, kolokwialnie ujmując, wgniotła mnie w fotel. Dlaczego tylko jedna strona ma rozumieć drugą?! Czy to jest w ogóle fair?

W kolejnym rozdziale autor postanowił rozpisać różne rodzaje miłości, ich konfiguracje i definicje. Był to względnie poprawny tekst, który przypomniał mi jedną z notatek na lekcji religii poruszającej ten właśnie temat.

Kolejna pojawiła się próba zatarcia granic i stworzenia inkluzywności poprzez wzmiankę na temat energii.

Okazało się to jednak tylko przykrywką – autor przekonywał, że w każdej relacji, nawet pośród osób partnerskich tej samej płci zawsze znajduje się osoba rezonująca męsko oraz osoba rezonująca żeńsko. Odczułam to jako propagowanie podziału „kobieta-mężczyzna” nawet w związkach nieheteronormatywnych. Mężczyzna (osoba męsko rezonująca) został przedstawiony jako odpowiedzialny za logiczne myślenie, a kobieta (osoba żeńsko rezonująca) - ładunek emocjonalny.

W kolejnych rozdziałach dowiadywałam się rzeczy takich jak to, że mężczyzna będący w związku z kobietą nie powinien próbować jej zrozumieć, bo to tylko strata czasu, jeśli z kolei zacznie swoją relację od przyjaźni, to jest to okropna wpadka, bo próbując przekształcić przyjaźń w miłość narazi się na utratę zaufania potencjalnej partnerki (zmiana decyzji, nie powiedział od razu czego chce). Ponadto facet nie powinien mówić kobiecie o swoich problemach (a zwalczać je samemu), jednocześnie pozostając z kobietą szczerym.

Podsumowując – cieszę się, że książka ma niewiele ponad siedemdziesiąt stron, ponieważ nie wiem czy wytrzymałabym więcej seksistowskiego bełkotu. Autor z jednej strony chce wynosić kobiety na piedestał, ale z drugiej promuje „przetrwanie” złych momentów i nie zadawanie pytań, gdy problemy można przecież rozwiązać rozmową. Uważam to za niezwykłe szczęście, że czytałam tę pozycję w wersji cyfrowej, ponieważ papieru nie chciałabym zostawić w swojej biblioteczce, a nie byłabym w stanie wcisnąć jej komuś z rodziny czy znajomych. Jest to aktualnie najgorsza publikacja po jaką sięgnęłam w tym roku.