Żony (nie)idealne recenzja

Żony (nie)idealne to książka autorstwa Magdaleny Baryły-Klimek oraz Katarzyny Klimek, która na rynku wydawniczym ukazała się w marcu 2023 nakładem wydawnictwa Novae Res. Jest to praca opisująca wspomnienia i przeżycia autorek, określona jako przykład literatury obyczajowej, ale w moim odczuciu nosi także znamiona autobiografii.

Praca jest krótka, to mniej niż 200 stron tekstu, których przyswojenie zajęło mi znacznie dłużej niż sądziłam, bo aż kilka dni. Zaczęłam od wydania papierowego, później sięgnęłam po ebook, który zdecydowanie łatwiej czytać w zatłoczonej komunikacji miejskiej, by zakończyć lekturę znów z wydaniem papierowym. Dlaczego czytałam tak długo i kilka razy zmieniałam formę? Pierwszy raz zetknęłam się z narracją prowadzoną z perspektywy pierwszej osoby liczby mnogiej (my). Na początku uznałam to za ciekawe urozmaicenie, ale wraz z kolejnymi rozdziałami coraz mniej mnie do siebie przekonywało. Autorki również przełamywały tę koncepcję pisząc w pierwszej osobie liczby pojedynczej – jako Magda i jako Kasia, jednak ich sposób wyrażania myśli i styl pisania sprawiał, że miałam wrażenie, jakby tekst pisała ta sama osoba, a tylko podpisywała go innymi imionami naprzemiennie.

Sam styl również zasługuje na kilka słów komentarza. Nie wiem czy to preferencje autorek, czy wynik pracy redakcyjnej, ale tekst naszpikowany jest zbędnymi przymiotnikami. Kolejne strony przedstawiają opisy wyjątkowo emocjonujących wydarzeń jak np. pierwsza miłość, coming out, trudne relacje rodzinne. Niemniej już po pierwszych kartkach miałam przesyt tych określeń. Niemal każde zdanie miało kilka słów, które można by usunąć, a opisywane reakcje i czynności traciły przez to na autentyczności. Przełomem w zatraceniu tej autentyczności był dla mnie moment radosnego odwracania głowy, na wieść o tym, że bohaterce zaraz zostanie przekazana informacja (której ta nie znała i nie wiedziała, czy będzie to coś pozytywnego, czy wręcz przeciwnie) po prostu nie umiałam sobie tego wyobrazić.

Plusem okazały się liczne fotografie autorek rozrzucone po książce. Bardzo miło się je oglądało! Mam podejrzenia, że na okładce Żon (nie)idealnych również znajdują się autorki, natomiast nie podoba mi się edycja zdjęcia i wkomponowanie go w resztę grafiki. Niestety, to kolejny raz, kiedy wydawnictwo nie radzi sobie, decydując się na umieszczenie na okładce książki zdjęcia ludzi.


Egzemplarz otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl
Pragnę zaznaczyć, że recenzja książki non fiction przedstawiającej historie prawdziwe bohaterek, które mają za sobą wiele przykrych doświadczeń jest bardzo trudnym tematem. Wszelkie słowa krytyki odnoszą się do warsztatu literackiego, sposobu pisania oraz redakcji, nie do przeżyć i decyzji podejmowanych przez autorki w przeszłości.