Na każde jego żądanie recenzja

Czytam głównie fantastykę i zdarzają mi się chwilę, kiedy potrzebuję odskoczni. Wtedy często sięgam po jakieś romansidła, które czyta się szybko i przyjemnie. Takie powieści pozwalają odmódżyć się, zrelaksować i wyrwać ze świata fantastyki.
W czerwcu zdecydowałam się na dwie powieści o miłości. Pierwszą z nich jest „Na każde jego żądanie” Sary Fawkes. Tak. Jest to kolejny erotyk, który przeczytałam. Nie wstydzę się tego, choć parę osób zdziwiło się, że czytam takie książki… Powiem tyle: wszystko dla ludzi.
Od jakiegoś czasu zaczęło się wielkie buum na książki o tematyce erotycznej. Najpierw „50 twarzy Greya” a potem już zaczęło się czyste szaleństwo. Wszyscy, a raczej wszystkie kobiety zaczytywały się w erotykach. Osoby recenzujące uważają, że takie książki nadają się wyłącznie do czytania pomiędzy obieraniem ziemniaków a myciem okien. Ale ja zapytam: dlaczego czytasz w takim razie książki? Bo ja dla przyjemności. Jeżeli chcę dowiedzieć się czegoś i pogłębić swoją wiedzę sięgam po literaturę fachową, a powieści czytam dla swojej przyjemności. Ot taki zwykły hedonizm (choć może nie powinnam używać tego słowa w jednym akapicie ze słowem „erotyk”?).
Co do „Na każde jego żądanie” to nienależny się spodziewać pięknego języka, oryginalnych postaci czy czegoś „nowego”. To bowiem kolejna powieść powstała na kanwie „50 twarzy Greya”, mimo że mamy inną historię i postaci, to znowu zaserwowano czytelnikom „pana” i „uległą”, kolejny chory związek, który istnieje wyłącznie dla seksu, główny bohater to milioner z problemami, a główna bohaterka to zwykła dziewczyna z niską samooceną. Całej tej relacji towarzyszy „masa” niebezpieczeństw. Powieść Fawkes nie jest wybitna pod żadnym względem.
Moja ocena w skrócie: szał tyłka nie urywa i od biedy można przeczytać. Choć dla „fanów” tego gatunku na pewno się spodoba… Chyba…