Mursz recenzja

Tajemnica otacza z każdej strony. Mrok otula rany i wprowadza w ciemność, gdzie schodzą myśli. Krok za krokiem wchodzisz głębiej w pogrążony smutkiem las. Ruiny serca, ogromne i bezkształtne, pokryte wąwozami cieni, które nie wiadomo dokąd zawiodą, powodują, że zapadasz się w sobie. Prowadzą w otchłań przeznaczenia. Las wymaga odwagi. Owiany tajemnicą sprzed lat jest milczącym świadkiem krwawych zbrodni. A każda jego droga prowadzi do zła, które krąży od lat.

Po traumatycznych przeżyciach, aby dojść do równowagi, Pola odbywa terapię. Po jej zakończeniu rozpoczyna nowe życie. Próbuje poukładać tą swoją rzeczywistość najpiękniej jak umie. Nic nie może być czarne albo białe, bo przecież jest jeszcze szarość, z której trzeba się wyrwać i zbudować namiastkę normalności. Niespodziewanie dostaje list zawierający tajemnicę, która prowadzi do Duchnego Lasu. Podąża za mrokiem niedomówień. Zatapia się w odmętach murszu i gubi w krętych ścieżkach, by odkryć prawdę. Prawdę, która może stać się wyzwoleniem.

Rewelacyjny thriller.
Ewa Przydryga bez wątpienia jest mistrzynią budowania napięcia i wprowadzenia czytelnika w enigmatyczny, niepowtarzalny klimat. W świecie tutaj stworzonym, ciężko odróżnić prawdę od fałszu.
Atmosfera powieści z każdą kolejną stroną staje się coraz bardziej mętna i wciąga nas w sam środek lasu. Zagubimy się pośród szumiących niepokojem drzew, a leśny wiatr porwie niczym szpony ptaka i nie wypuści aż do ostatniej strony. Zanurzymy się w ten gęsty i mroczny świat. Otulający niepokój poprowadzi przez nieznane drogi.
Przywołane fragmenty wspomnień wprawią w osłupienie. Koszmary wyłaniające się zza drzew osaczą nas spiralą kłamstw, a wychodzące na jaw skrywane sekrety objawią nagie fakty.
Do czego zdolny jest człowiek wiedziony chorą żądzą?

Każde spotkanie z twórczością Autorki to dla mnie czytelnicza uczta. Dziękuję za te emocje. A Wam gorąco polecam.
Czytajcie książki Ewy Przydrygi, niezapomniane wrażenia i mnóstwo emocji gwarantowane.

Za egzemplarz dziękuję @wydawnictwomuza