Langer recenzja

Długo broniłam się przed Chyłką w serialowej wersji. Jeszcze dłużej przed książkami Remigiusza Mroza w ogóle. Po pierwszym odcinku przepadłam. Pierwsza lektura nie zachwyciła, ale dałam szansę – i nie ma co ukrywać, powieści Mroza można lubić lub nie, ale bezapelacyjnie zapewniają dobrą rozrywkę.

Serialowy Langer junior grany jest przez Jakuba Gierszała, i to postać na którą zwróciłam uwagę zaraz po Chyłce, Zordonie i Kormaku. Dzięki jego grze aktorskiej miałam zbudowany obraz postaci. Ten powieściowy Langer kompletnie mi do niego nie pasuje! Gierszał jest blondynem, co stwarza wrażenie niewinnego młodzieńca, Langer w powieści jawił mi się jako wysoki brunet.

Samo wyobrażenie postaci to jedno. Bardziej liczy się tempo powieści, fabuła i pomysł na nią. I cóż… Mróz znowu to zrobił! Powieść wciąga praktycznie od pierwszych stron. Historia Langera (dziejąca się w dwóch perspektywach czasowych – teraz i wcześniej) przeplatana jest rozdziałami o parze prokuratorów: Karolinie Siarkowskiej i Olgierdzie Paderborn.

100% Mroza w Mrozie. Mimo, że nie jestem znawcą ani zagorzałą fanką to „Langer” nie odbiega od przyjętych przez autora standardów. Znajdujemy się w momencie gdy Langer idąc na układ ze śledczymi w sprawie rozbicia Konsorcjum zyskuje nietykalność. Siarkowska nie wierzy w jego niewinność, w jej oczach Langer to grasujący od lat psychopata i seryjny morderca. Bohater przedstawia szczegóły pierwszego zabójstwa, poznajemy słabości Langera, ba! nawet coś na kształt jego uczuć.

Fabuła koncentruje się na zamieszaniu wokół Langera, mało tu (na szczęście) wątków obyczajowych, choć Ukrainki i homoseksualizm musiał się pojawić. Mróz ciągle myli tropy, żongluje tempem akcji. Książkę czyta się szybko – bo akcja wciąga, ale i sporo tu dialogów, które dyktują tempo czytania. Muszę przyznać, że lubię czytać Mroza (i niech będzie to moje guilty pleasure). Wiadomo, że „Langer” nie jest powieścią wybitną. Wiadomo, że nie wypełni kilkugodzinnych spotkań klubów dyskusyjnych. „Langera” czyta się dobrze, Mróz pozwala na obycie z bohaterami, wodzi za nos, sprawia przyjemność – a to w książkach chodzi.



Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta nakanapie.pl