Moja droga Emmie Blue recenzja

„Być może dom to nie miejsce, lecz stan ducha. Poczucie, że ktoś cię rozumie, troszczy się o ciebie i cię kocha”. Wydaje się proste i oczywiste, jednak wcale takie nie jest.

Emmie to dziewczyna, która w wieku szesnastu lat przeszła coś co odbiło się głęboko w jej sercu. Dodatkową tragedią okazało się to, że nikt nie wierzył jej w to co się stało. Ani nauczyciele, ani rówieśnicy, ani matka. Matka, której wiecznie nie było w domu, której nastolatka tak potrzebowała. Swój smutek zawarła w liście przyczepionym do balonu, wypuściła go w niebo na szkolnym boisku nie spodziewając się, że dotrze on aż na wybrzeże Francji i zmieni jej życie.

Autorka w piękny sposób ukazała prawdziwe życie. Tą najzwyklejszą, najbardziej szarą codzienność. Czasami nijaką, a czasami pełną różnorakich barw. Często gubimy się we własnych pragnieniach, chcemy mieć najwięcej, być najlepsi. Nie zastanawiamy się jednak, że to co mamy, to co jest dla nas zwyczajne i niewystarczające, dla niektórych może się okazać spełnieniem największych marzeń.

„Niektórzy ludzie są sobie pisani. Ale nie zawsze o tym wiedzą”. Mam wrażenie, że była mi pisana ta książka. W pewien sposób utożsamiam się z Emmie, choć nasze przeżycia są zupełnie inne, smutek i samotność odciskają na ludziach podobne piętno. Ta pozycja to rollercoaster emocji, wywołuje żal, współczucie, radość oraz złość. Sprawia, że nie można przestać o niej myśleć. Trafia do czytelnika swoją prostotą.

Jest to pozycja naprawdę dobrze napisana, czyta się ją szybko, lektura płynie. Wszystko jest bardzo poprawne. Dzięki niezwykłej historii nie można się od niej oderwać. Bohaterowie, których spotykamy są prawdziwi, to zwykli ludzie mający najzwyklejsze problemy. Są dopracowani w każdym calu. Choć jest to opowieść o codzienności nie jest ani trochę nudna, zaskakuje i wzrusza, zapada w pamięć, daje do myślenia.

W tej książce można się zakochać (ja oddałam jej serce). Mogę śmiało stwierdzić, że jest to jedna z najlepszych pozycji, które w życiu przeczytałam. Ogromnie i z czystym sumieniem polecam każdemu.

Za możliwość przeczytania dziękuję Wydawnictwu Burda Książki