Blizny recenzja

"Jeden głupi wybryk młodych chłopaków miał niewyobrażalne konsekwencje, jego echo wciąż się niosło, było jak plama rozlanego na stole czerwonego wina wsiąkająca w bibułkę: zachłannie i niepowstrzymanie, niemal bez końca".

Wiele osób, tutaj na bookstagramie, namawiało mnie bym sięgnął po tę serię pana Marka. Trochę mnie musieliście namawiać, ale wreszcie się udało i jestem po lekturze pierwszej części.

Tytułowe BLIZNY to opowieść sięgająca głęboko w przeszłość do wydarzeń, których konsekwencje tak naprawdę odczuwalne są dopiero po latach. Mamy historię opowiadaną z dwóch perspektyw czasowych. Rok 1994, w którym dochodzi do pewnego dramatycznego zdarzenia, którego konsekwencje pojawiają się w roku 2020 kiedy na placu budowy w Szczecinie zostają odnalezione zwłoki człowieka. Co łączy oba te zdarzenia? Dlaczego wszyscy tak bardzo chcą zapomnieć o przeszłości?

To było ciekawe spotkanie z twórczością Autora. Sposób opowiedzenia tej historii, to powracanie do przeszłości w celu wyjaśnienia teraźniejszości, bardzo mi odpowiadało.

"Gdyby człowiek wiedział, że upadnie, to by się położył". Gdybym wiedział, że ta opowieść tak mnie pochłonie, to bym już dawno po nią sięgnął. Postać Nadkomisarza Tomasza bardzo mnie zaciekawiła – lubię się identyfikować z bohaterami i niejako "wchodzić w ich buty". Tak też było i tym razem. Gdy "Rędzia poczuł nieokreślone mrowienie na czubku głowy, jakby chodził po niej jakiś owad", to ja odruchowo tarłem skórę w tym miejscu, bo też to odczuwałem. Podobnie jak on, zbyt dużo emocji wkładałem w czytaną historię – nieadekwatnie do sytuacji. No i mam pokręcony umysł jak on 😁.

"Chociaż minęło ćwierćwieku, tam, pod bliznami, wciąż są świeże rany, tylko że nie fizyczny. Nie rozdrapuj tego.(...) Pozwól bliznom wciąż zarastać stare rany".
Wiem, że są wśród nas takie osoby, którym nie podobał się fakt, że w pewnym momencie książki było już wiadomo co kto i jak. Dla mnie ten fakt nie zepsuł "przygody z tą książką". Dla mnie ważna była przyczyna – istota dlaczego stało się to co się stało? z czego wypłynęły kolejne decyzje? co było przed? Skupiłem swoją uwagę na ludzkich rozterkach niedoskonałościach, potrzebach... "Kaliber jest nieistotny. Tajemnica też tak jak pocisk potrafi zabić: człowieka albo miłość, nieważne". Autor bardzo fajnie "wmanewrował mnie" w te tajemnice pokazując do czego jest zdolny człowiek, gdy włącza mu się instynkt obronny; do czego może doprowadzić pycha oraz jakie konsekwencje mogą nas spotkać, gdy swoje życie zbudujemy na niewyjaśnionych sprawach, na tajemnicach... mnie BLIZNY zaraziły – chcę czytać więcej Pana Marka, chcę zagłębiać się w historie opisane przez Autora. Polecam! Czytajcie!