Chore śfirusy recenzja

Tik-tak... Tik-tak... Tik-tak...
Wiele książek, z takich czy innych względów, uważam za rewelacyjne, ale dopiero ta rozerwała mi serce... i to już na pierwszych kilkudziesięciu stronach. Czy ta historia była aż tak dobra? Nie! Była okropna! Okrucieństwo, bestialstwo, barbarzyństwo, zezwierzęcenie, tragedia były wręcz namacalne. To makabryczna bajka, mrożącą krew w żyłach ogromem cierpienia.

Zauroczona Alicją w Krainie Czarów Ellis Earnshaw poznała Heathana Jamesa, gdy miała siedem lat. Zafascynowany śmiercią dziewięciolatek szybko nawiązuje więź z dziewczynką. Teraz ona jest Laleczką, a on Królikiem. W bajce, Alicja wpadając za nim do nory znalazła się w czarodziejskim świecie. Dla Ellis życie ułożyło inny scenariusz. Wpadła z Heathanem do czarnej dziury mroku, przepełnionej zniszczeniem, śmiercią i... niesamowitą przyjaźnią, lojalnością, przywiązaniem. Wściekłość, okrucieństwo, mordercze instynkty kontrastowały z gorącą miłością i namiętnością. Ta dwójka wspiera się w każdej sytuacji, w doli i w niedoli... choć tego drugiego było zdecydowanie więcej.

Narratorami są pierwszoosobowo postacie Ellis i Heathana, które najpierw przedstawiają wydarzenia z perspektywy dziecka, potem dorosłych ludzi. Dzięki temu czytelnik ma możliwość śledzenia ich przemiany psychologicznej oraz tego w jaki sposób traumy z dzieciństwa wpływają na dojrzewanie emocjonalne.

Kreacją bohaterów autorka udowodniła swój niebywały kunszt literacki. Miałam wrażenie, jakbym zastała umieszczona w chorych umysłach świrusów. W niebanalny sposób przedstawiła problemy natury psychologicznej, jednocześnie bawiąc się moimi emocjami.

Sam pomysł i sposób przekazania bardzo oryginalny, choć tematyka, którą porusza autorka zdecydowanie nie jest ani łatwa, ani przyjemna, co jeszcze bardziej uwypukla wątek dominujący, czyli dark romans. Nie chcę wspominać o jakim zwyrodnieniu wspomina pisarka, gdyż może to zniechęcić niektórych czytelników i spowodować, że nie sięgną po tą powieść (ja bym tak zrobiła), a uważam, że naprawdę warto ją przeczytać. Szczerze polecam tą pozycję osobom o mocnych nerwach, jednak zaznaczam, że mój obiektywizm jest zachwiany, ponieważ jestem wrażliwa na tematykę, na której autorka zbudowała fabułę.