Wróć do mnie recenzja

Beata, Adam i Szymon to trójka przyjaciół, których drogi skrzyżowały się na studiach. Okazuje się, że przyjaciół łączy coś więcej...ich rodziny, a mianowicie dziadkowie którzy mają wspólną przeszłość. Ich historia zaczyna się w Busku, małej miejscowości gdzie wszyscy się wychowywali. Tam trafia nasza trójka bohaterów... poznają starszą kobietę - Helenę, która zna historię ich przodków. Nasi bohaterowie spędzają kilka dni w domu zmarłego przed laty Sawickiego, którym opiekuje się Helena. I w tym miejscu poznają prawdziwą historię, pełną szczęśliwych ale i okrutnych momentów, jakie przyniosła ze sobą wojna. Dom w Busku wydaje się magiczny i czuć tam obecność duchów... Nawet trójka sceptycznych przyjaciół z Polski wróci z tego miejsca odmieniona. Jakie tajemnice skrywa Helena?

Już sam tytuł powieści "Wróć do mnie'' może wywoływać emocje. Kryje za sobą tęsknotę, złudną ale jak potrzebną nadzieję i miłość... Czyli wszystko to, co odczuwały rodziny kiedy ich ojcowie, synowie, mężowie czy bracia szli na wojnę. Mamy tu dwie czasowe płaszczyzny fabularne, czyli to co dzieje się 'teraz' w domu Sawickiego z Beatą, Szymonem, Adamem j Heleną oraz to co działo się tuż przed wojną oraz w trakcie jej. Czytelnik odczuwa magię miejsca w którym przebywają nasi bohaterowie ale jednocześnie jest skonfrontowany z okrutnymi i brutalnymi scenami podczas okupacji niemieckiej
Razem z bohaterami przeżywamy ich dramaty. Literatura wojenna jest szczególnie trudna ale zarazem potrzebna. Dlaczego? Żeby ocalić od zapomnienia historię i ludzi, którzy oddali życie za to, żebyśmy żyli dziś tak jak żyjemy, czyli wolni. Piękna i wzruszająca lekturę zaserwowała nam pani Mikas... Dzięki niej odczuliśmy piękno wiejskiego i sielskiego życia, ale zarazem doświadczyliśmy w części to, co nasi bohaterowie w okresie wojennym. Postaci zostały świetnie wykreowani... autorce udało się oddać w słowie ich autentyczność i emocje. Książka uświadamia, jakie zło może wydarzyć się na świecie. Zło wywołane wojną, która niesie ze sobą wyłącznie ból, cierpienie, nieustanny lęk i strach o najbliższych. Dla wielu młodych ludzi, stojących u progu dorosłości, jak nasi bohaterowie, wojna przekreśliła marzenia, plany, nadzieję. Liczyło się tylko to, żeby przeżyć. Ten ogrom cierpienia naszych bohaterów wywołuje niepohamowane emocje i wzruszenie. Nasi współcześni bohaterowie mogą stanowić metaforę wszystkich nas, żyjących współcześnie. Dlaczego? Bo nasi przodkowie również, w mniejszym lub większym stopniu, doświadczyli zła wywołanego wojną. To jest nasza historia. Trzeba o niej pisać, czytać i mówić. Ogromnie się cieszę, że przeczytałam tą książkę. Na długo pozostanie w mojej pamięci. A wam zostawiam jeszcze jeden cytat na koniec:"aby czuć, kochać, mówić , wiedzieć, widzieć, działać czy żyć prawdziwie, najpierw trzeba odnaleźć samego siebie. Spojrzeć na własne odbicie i być dymnym z tego, kim się jest. Wówczas wszystko będzie się toczyć po właściwych torach''... 🌹 Polecam 🌹