Wróć do mnie recenzja

„Wróć do mnie” Małgorzaty Mikos to opowieść oparta na prawdziwych wydarzeniach. Opowiada losy kilkorga przyjaciół, których beztroskie życie przerwał wybuch wojny. Ścieżki, które musieli przejść nie były łatwe. Ta historia to podróż na wschód, w okolice Lwowa, gdzie miejscowa ludność przeżyła niewyobrażalny koszmar. Powieść ukazała się nakładem wydawnictwa Skarpa Warszawska.

Beata, Szymon i Adam to trójka przyjaciół, którzy od lat wiedzą, że połączeni są losami swoich dziadków. Podejmują decyzję o podróży do Lwowa, gdzie chcą odnaleźć historię swoich przodków. Spotykają się tam z Heleną Bilińską – kobietą, która znała ich dziadków. Wraz z nią udają się do Buska, niewielkiego miasta leżącego blisko Lwowa. To tam znajduje się pewna chata. Tajemniczy dom, który jest wrotami do przeszłości. Przeszłości, która może zmienić oblicze teraźniejszości. Wsłuchani w opowieść Heleny poznają historię swoich rodzin. Czy ta wyprawa okaże się dla nich mostem łączącym ich z przeszłością? Czy odnajdą odpowiedzi na nurtujące od lat pytania?

Początkiem dla opisanej przez Małgorzatę Mikos hitorii jest koniec sierpnia 1939 roku. Lwów to tętniące życiem, gwarne miasto. Jego mieszkańcy nie wiedzą jeszcze jak bardzo odmieni się ich życie w najbliższych tygodniach. Gdy wcieleni w szeregi armii młodzieńcy biorą udział w uroczystej defiladzie, zarówno oni sami jak i ich bliscy, są pewni, że wkrótce ponownie się spotkają. Nie wiedzą, że mało kto powróci bezpiecznie do domu... Wybuch wojny i okupacja sowiecka zamienią życie lwowian w piekło. Piekło, z którego podniosą się tylko nieliczni. „Wróć do mnie” to opowieść o zwyczajnych ludziach, których świat obrócił się w popiół. Pokolenia dotkniętego tragedią wojny. Wojny, która zniszczyła, zdeptała, pogrążyła w niepamięci dotychczasowe życie. To, co narzuci im los, a także to jakie podejmą decyzje, zaważy na całym ich dalszym życiu. Małgorzata Mikos opisuje życie mieszkańców tamtych terenów w niezwykle malowniczy sposób. Z uczuciem podchodzi do historii swoich bohaterów. Nakreśla wspaniałe pejzaże tych ziem, ich kwiecisty koloryt i głębię otaczającej przyrody. Bardzo barwne i chwytające za serce opisy są dużym atutem tej historii. Jednakże najważniejsi tutaj są ludzie. Zofia, Helena, Staszek, Mikołaj, to tylko kilkoro bohaterów tej powieści. Młodzi, pełni życia ludzie, którzy świat pierwszych miłości i marzeń porzucić muszą na rzecz przetrwania. W samym środku otchłani zła jaką jest wojna, przyjdzie im walczy o godność, ojczyznę i bliskich. Rzuceni w wir wydarzeń, które zmiatają z powierzcni ziemi nawet najsilniejszych, będą musieli stanąć oko w oko z własnym człowieczeństwem. Sugestywne opisy, dopracowany literacko język i głębia tej powieści sprawiają, że porusza one czułe struny w duszy czytającego. Wywołuje poczucie bezsilności, niesprawiedliwości i autentycznie wzrusza. Autorce udalo się napisać historię dogłębnie przeszywającą autentyzmem. Odnoszę wrażenie, że to taka opowieść, która wypłynęła z serca.

Wojna oraz idące wraz z nią rozpacz, nędza i głód, to coś co zmienia kaliber całego dotychczasowego życia. Obnaża wszystkie instynkty, także te najniższe. Sprawia, że jedni stają się bohaterami, a inni oprawcami. Jedni wsławiają się czynami wielkimi, a innych toczy zezwierzęcenie. Małgorzata Mikos ukazuje wszelkie możliwe odcienie tego mrocznego czasu bazując na historiach zupełnie przeciętnych ludzi, którzy zostali wyrwani ze swojego bezpiecznego świata. Postaci przez nią stworzone posiadają liczne cechy, które sprawiają, że wydają się nam bliscy. Ich codzienność, strach o los swój i najbliższych, opowiedziane są z dużym pietyzmem. Mikos ukazuje upadek społeczeństwa. Śmierć, tortury, tragedie rodzin. Jest i druga strona – narodziny, nadzieja, miłość i wiara w to, że kiedyś okrutny, zbrodniczy czas się skończy, a wszyscy bezpiecznie powrócą do domu. Książka napisana przejrzyście, ładnym językiem, przyjemna stylistycznie. Mimo okrucieństwa zawartego w historiach bohaterów, nie brakuje tu nadziei. To piękna powieść o przyjaźni, wierze i nadziei na lepsze jutro. A także o wartości wspomnień, o tym, by zachować je dla potomnych. Poruszająca literacka podróż do czasów najczarniejszych lat w historii świata.

„Wróć do mnie” to powieść, która wymaga od czytelnika skupienia. Styl autorki sprawia, że tę książkę dobrze się czyta, ale poruszona w niej tematyka swoją złożonością i smutkiem sprawia, że warto w trakcie lektury zatrzymać się i pochylić nad tą opowieścią. Wczuć w losy postaci i zastanowić się jakich my dokonalibyśmy wyborów będąc na ich miejscu. Wspaniała historia o pielęgnowaniu przeżyć zaklętych we wspomnieniach i miłości do małych ojczyzn. Diabeł gorąco poleca.