Przewodnik łowcy i zbieracza po XXI wieku recenzja

To jest książka, o którą w życiu każdy powinien się potknąć. Kojarzy mi się z modą na bieganie w ostatnich latach, jako najbardziej fizjologicznej aktywności sportowej, bo skoro człowiek prehistoryczny biegał za zwierzyną, by nie umrzeć z glodu, jesteśmy ewolucyjnie do biegania stworzeni. No ale czy jednak poderwanie się do biegu w XXI wieku, po 8 godzinach patrzenia w ekran w wymuszonej siedzącej pozycji, jest wciąż NORMALNE? Skoro wszystko wokół się zmieniło, świat i my, zagrożenia i szanse (np. leki, których dawniej nie było). Czy możemy zaimplementować jedną ewolucyjną aktywność do współczesnego życia bezkarnie? Czy to wciąż podążanie za ewolucją i brak kłócenia się z naturą? A może najbardziej szkodzi nam zapalanie światła elektrycznego po zmroku? Przecież to nie jest normalne, a sztuczne.

Jasnej odpowiedzi na swoje rozważania w tej książce nie znalazłam. Bezdyskusyjne jednak jako potomkowie łowców i zbieraczy potrzebujemy przewodnika po współczesności. Bo gdybyśmy rozmrozili człowieka z tamtych czasow i powiedzieli, idź pobiegać jak dawniej, a resztę rób, jak my współcześnie, on też by tego przewodnika potrzebował. Czy byłby dziś szczęśliwy? Czy wolałby wrócić do swoich czasów? To roztstrzyga poniekąd biologia ewolucyjna. Podobnie jak inne paradoksy na linii ewolucja człowieka - rozwój świata. Bo to bieganie to takie moje pierwsze skojarzenie z książką i bardzo czekałam na ten wątek. Czy się doczekałam? Cóż, polecam się przekonać...

Z mniej filozoficznych kwestii: ta książka "rozgrzesza". W różnych szerokosciach geograficznych do dziś różne rzeczy robimy różnie. I to jest fajne. I to jest normalne. I to jest naturalne. I to jest nieszkodliwe. I to jest poprawne. Nie musimy w 100% żyć jak Nowojorczyk ani Amisz, żeby mieć fajne wartościowe życie.

Cześć treści jest dla mnie kompletnie nieoczekiwana, np. rozważania na temat podawania dzieciom legalnych narkotyków. Bardzo podoba mi się fragment o wychowywaniu dzieci i rodzicielstwie, chociażby w aspekcie kładzenia dzieci spać.

Zamiast czytać pseudocoachingowe blogi pisane przez osoby bez potwierdzonych kwalifikacji, polecam przeczytać te książkę i wyciągnąć własne wnioski.

Świat jest niesamowity. Klub Recenzenta nakanapie.pl, dzięki któremu mogłam przeczytać ten wolumen także! Dziękuję.