Godzina wiedźm recenzja

Od początku ta książka miała niezwykły klimat. Mroczny, tajemniczy, magiczny? Choć z tym ostatnim to bardziej ta ciemna magia: psująca, rozpadająca w stylu horroru. Akcja trzyma w napięciu i rwie się do przodu. Stworzony świat wiemy, że jest ogromny, ale skupiamy się na jednej wiosce. Mamy tutaj zobrazowane to jak bardzo ludzie zamknięci na całą resztę świata nie potrafią dostrzec tego, że coś jest nie tak. Świat idzie do przodu, oni nie. Brutalne opisy, które są takim stoickim spokojem napisane jakby mówili o wczorajszej dobrej herbacie nadają dość przerażający klimat, a przy okazji ukazują głupotę, nie wiedzę, przyzwyczajenie się do pewnych rzeczy. Tego, że ludzie są tylko ludźmi i nie ważne jak bardzo by chcieli stać się bogami.

Immanuelle od samego początku nie ma łatwo w życiu. Przeznaczenie, a może wybory, które z każdą stroną książki mają wpływ nie tylko na jej życie, ale również na całe społeczeństwo. Zacofani, rządni władzy mieszkańcy (a bardziej mężczyźni), kary cielesne, ból, okrucieństwo, wykorzystywanie seksualne i to jak bardzo nie możesz się sprzeciwić zasadom, które obowiązują. Trzymają ich wszystkich w ryzach, niepokojące. Nawet myśl jest grzechem. W dodatku Czarnolas otacząjący wioskę owiany mroczną sławą klątwy czterech wiedźm. Tylko czy na pewno to te wiedźmy są złe.

Idealne nawiązania biblijne, apokalipsy w mikro skali, a jednak zatrważającej, trzymającej w napięciu. Postacie wyraziste, buntownicze, myślące ukazane na tle tych szarych myszek, pionków. Plagi, klątwy, popędzane szaleństwem. Kto to tak naprawdę sprowadził i w jakim celu? Rzesza ludzi, którzy podążają ślepo w imię wiary za głupcami. Okrutnymi, żyjącymi ponad stan, robiących co tylko zechcą - ich nie obowiązują reguły, którymi narzucili tą resztę. W dodatku historia kołem się zatacza. Dzięki magii wszystko jest możliwe, daje moc przenoszenia gór, zniszczenia starego porządku. Prawda niszczy zbudowany wcześniej mur.

Zapierająca dech w piersiach historia o klątwach, grzechach, wierze, która w swojej niedoskonałości dała początek całej historii. Poszukiwaniu drogi, tego, że chcemy czegoś innego, lepszego, miłości tej zakazanej, kiełkującej, ale też brutalnej. Nie brakuje tutaj też bohaterstwa, czy heroicznych czynów. Warta przeczytania!