Miasto mgieł recenzja

Miasto mgieł

Autor: @Olga_Majerska ·1 minuta
około 3 godziny temu
Skomentuj
1 Polubienie
w mgle gęstej miasto tonie
pod jej płaszczem mrok się skrywa
w tej mgle ktoś ducha wyzionie
wampirzą legendą miasto się pokrywa

ta sandomierska kraina
swoją historią wybrzmiewa
strzygę głos księdza zaklina
w ludziach strach zasiewa

miasto na szczątkach powstało
ostatnia dla nich wybiła godzina
i tylko na ziemiach zło się ostało
w nim ukryła się ludzka przewina

Historia spowita mgłą.
Tak gęstą, tak rozłożystą.
W niej lepkość mroczna.
W niej duszność widoczna.
Niesie się nią echo sandomierskiej historii.
Tam strzyga. Wampir. Diabli pomiot.
Tam wiara, że zło można wyplenić.
Kołkiem serce przebić.
Głowę od ciała oddzielić.
By zło nie wstało.
By się z ziemi nie wygrzebało.
By chrześcijańskiej krwi nie skosztowało.

„Co kryje się we mgle”?

I znów ktoś życie komuś odbiera.
Wciśnięta w ziemię. Szczęki jej rozwarte.
To w tej październikowej mgle zło swe macki rozpościera.
W niej się chowa. Nią się okrywa. W niej się rodzi.
I nie zobaczy go nikt. I nikt wzrokiem go nie sięgnie.
Tylko czuć ciemność.
I zimno jakieś głębokie.
Przeszywające skórę.
Dreszcz strachu.
Tylko dusza na ramieniu.
Po kogo przyjdzie.
Komu życie odbierze.
Komu szczęki rozewrze i w ziemię wbiję.

Uwielbiam styl autora. Oryginalny, charakterystyczny i wciągający. Potrafi snuć opowieści, zawierając wszystko, co powinno w tekście być - wyraziści bohaterowie, klimat, napięcie, emocje i niebanalną fabułę.

Pięknie i mrocznie utkana opowieść. Rozeszła się po mojej wyobraźni tak mocno. Szerokim strumieniem emocji zmysły moje pokryła. Klimatem, aurą i poczuciem humoru. Jedynym i niepowtarzalnym, bo „śmielakowym”. Ileż poszanowania dla historii tutaj wybrzmiewa. Ileż słów o niej, które roznoszą się tak rozlegle i wersy tej książki ubarwiają. Ileż prawd i zdań, z których przesłań wiele można wydobyć. I przeżyć je w sobie. I oczy ze zdumienia otworzyć szeroko. Że tak kiedyś było. Że inność odbijała się w oczach ludzi strachem przed złym. Że inność była ich przekleństwem. Głosem z piekła. A przecież najgorsze potwory to ludzie. Polecam.

Moja ocena:

× 1 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Miasto mgieł
Miasto mgieł
Michał Śmielak
7.2/10

Coś czai się we mgle… Sandomierz spowity październikowymi mgłami łapie oddech po intensywnym sezonie turystycznym. Spokój mieszkańców burzy jednak brutalne morderstwo kobiety. Podobnie jak w zapom...

Komentarze
Miasto mgieł
Miasto mgieł
Michał Śmielak
7.2/10
Coś czai się we mgle… Sandomierz spowity październikowymi mgłami łapie oddech po intensywnym sezonie turystycznym. Spokój mieszkańców burzy jednak brutalne morderstwo kobiety. Podobnie jak w zapom...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

"Miasto mgieł" Michała Śmielaka to książka, która wciąga nas w mroczną i tajemniczą atmosferę Sandomierza spowitego mgłą. Autor wykorzystuje lokalny koloryt miasta, by budować nastrój grozy, jednocze...

@Malwi @Malwi

Pozostałe recenzje @Olga_Majerska

Dom z liści
Dom z liści

Dom. Czymże ten dom jest? Mury jego ciemne. Długie korytarze. Omamiaja umysł. Wkradają się. Gdzieś głęboko. Burzą rzeczywistość. Tak mocno. Oblepiają mroczną mazią. Inte...

Recenzja książki Dom z liści
Śledztwo diabła
Śledztwo diabła

Ona ciągle w nim drzemie. W nim się zakotwiczyła. Brzemię krzywdy zostawiła. Jego umysł poszarpała. Młode serce okaleczyła. A jego emocje postrzępiła. Okrutnie. Bez lito...

Recenzja książki Śledztwo diabła

Nowe recenzje

Mrok
Niezbornie, niezgrabnie, na siłę
@Bartlox:

„Jego powieści to właściwie tylko dialogi” – takie oto zdanie zdarzało mi się raz czy dwa słyszeć lub czytać, gdy ktoś ...

Recenzja książki Mrok
Ciemność żyje w nas
Podczas lektury książki mój umysł odwiedzały ró...
@krzychu_and...:

"Zło jest najbardziej niebezpieczne, kiedy jest niewidoczne". "Samotny wilk", detektyw Norbert Krzyż wraca do akcji. A...

Recenzja książki Ciemność żyje w nas
Pomroki
Obłęd. Dopadł mnie. Szaleństwo przeżywanych emo...
@krzychu_and...:

Tak! Chciało mi się drążyć temat tajemniczego pożaru domu Barbary Ubryk. Dlatego sięgnąłem po tę książkę. By poznać pra...

Recenzja książki Pomroki
© 2007 - 2024 nakanapie.pl