Może morze wróci recenzja

Może morze wróci.

Mazowsze pod wodą jako lider sprzedaży karpia – nie. Morze Aralskie wysuszone dla uprawy bawelny- niestety tak.

Książka zaczyna sie niesamowitym porównaniem dlatego też bezgranicznie wciąga.

„Wyobraźcie sobie, że na terenie województwa Mazowieckiego zaplanowano stworzenie jeziora – zalanie lasów, miast, a w na ich miejscu utworzenie hodowli karpia. Po co? W myśl szczytnej idei zrobienia z Polski światowego lidera w hodowli karpi oczywiście. Głupie? No głupie jak nie wiem, ale jednak się wydarzyło. Nie w Polsce a w Uzbekistanie, nie zalanie a wysuszenie, nie Mazowsza a morza Aralskiego. I nie chodziło o karpie, lecz o Bawełnę. Tak – ktoś kiedyś w ZSRR postanowił, że Uzbekistan zostanie największym na świecie producentem bawełny i dopiął swego. Jednak zamiast bawełnianego imperium mamy największą katastrofę ekologiczną XX wieku.”

Autor zabiera nas w podróż do Uzbekistanu i opisuje niestety piach, pustynie i sól, która pozostała w zbiorniku po Jeziorze Aralskim.

Książka napisana prostym jezykiem, autor nie jest jakimś znawcą tematu czy też doświadczonym reporterem, czy dziennikarzem. Zabiera nas w podróż i choć nie zna jezyka rosyjskiego, szybko uczy się i dogaduje na ile potrafi. Dlatego też prostota książki czy też zwyczajne ludzkie podejście do ludzi tam mieszkajacych i patrzących ze łzami w oczach na pusty zbiornik i na nędzne pozostałości po niegdyś tętniących życiem wybrzeżach i kurortach jest siłą tej książki.

Cały czas dręczy nas, a przynajmniej mnie pytanie jak można było do tego dopuścić, do tak ogromnej katastrofy ekologicznej i społeczno-gospodarczej.

I cała ta tragedia widoczna jest na zdjęciach z Google maps, nawet łódź rybacka na popękanej z suchości glebie.

Przykry obraz, smutny a zarazem ukazujący do czego może doprowadzić ludzka bezmyślność, krótkowzroczność czy też brak pokory dla nauki i natury przede wszystkim.

Wysluchalam w wersji audiobook. Chętnie zobaczyłabym wersję papierową czy tez ebook ponieważ wiem, że książka opatrzona jest w wiele zdjęć autora.

Polecam