Matnia recenzja

Trzeci i ostatni tom serii wcale nie kończy historii bohaterów, a zapowiada kontynuację w kolejnej. Szczerze mi ulżyło, bo gdyby na tym miała się zakończyć ta historia miałabym syndrom odstawienia.
Każdy tom w tej serii opowiadany był pierwszoosobowo przez innych bohaterów. W "Matni" narracyjny głos dostali Marta i Izja­sław, a w dalszej części również Nikołaj. Każdą z postaci, również drugoplanową, kierują inne pobudki, inne mają pragnienia i cele. Nie sposób napisać czegokolwiek nie zdradzając fabuły dlatego ograniczę się do ogólnikowego stwierdzenia, że ten tom wzbudza skrajne emocje. W moim przypadku dominowały niepokój, złość, zdegustowanie. Nerwowo przewracałam kartki, by ta gehenna opisana na jej łamach w końcu się skończyła. I się skończyła..., ale czy takiego zakończenia chciałam? Zdecydowanie nie. Chciałam krwawego mordu w męczarniach. Fabuła w tym tomie dyktowana była obsesjami i syndromami, ale to, choć zrozumiałe, nie złagodniało odbioru.
Autorka nie idzie na kompromis, nie odcina kuponów, nie bierze jeńców. Zajrzała w głąb opętanego umysłu i przelała wszystko na kartki papieru. Bractwa, worowski mir z mafijnym slangiem, zwyczajami, w których nie ma miejsca na sentymenty, na litość, a jednak czytelnik otrzymuje też sporą dawkę pozytywnych i dających nadzieję emocji.

"Matnia" ma nieco inną budowę, bardziej mroczną, niebezpieczną, bardziej dynamiczną. Mimo to nie straciła na jakości. Dbałość o szczegóły mnie zaskoczyła, a styl jest bardzo przyjemny dla oka. Autorka jest perfekcjonistką i to widać gołym okiem. Historia nie jest odrealnioną fikcją literacką. Pisarka poparła ją i urozmaiciła o swoją rozległą wiedzę malowniczo opisując przepiękne prawosławne ceremonie, sakramenty, jak również wzajemną niechęć i jej źródło między Czeczenami, a Rosjanami, subkulturę mafijną, wiernie odzwierciedlającą nurt rosyjskiego świata przestępczego.
Akcja książki nie jest jednowymiarowa, a obfitująca w liczne retrospekcje, ukazujące przyczyny zachowania bohaterów.

Moja opinia wskazuje, że powieść była thrillerem, kryminałem, czy sensacją, jednak był to niesztampowy romans, acz z mocno zaakcentowanymi innymi gatunkami.
Reasumując. Chyba nie mogło być lepiej...