Martwy sad recenzja

„Martwy sad" to pełnokrwisty polski kryminał, w którym niebanalna fabuła wciąga czytelnika od pierwszych stron. Bohaterem powieści jest komisarz Marcin Zakrzewski, który zostaje wezwany do brutalnego morderstwa kobiety. Podczas pościgu za mordercą słyszy od niego znane mu dobrze zdanie: „Widziałem, jak diabeł chodzi tam na palcach”. Te same, budzące w nim niepokój słowa, słyszał niegdyś od swojego zaginionego trzydzieści lat wcześniej brata bliźniaka. 

Co ma wspólnego obecna zbrodnia z tajemniczym zniknięciem brata komisarza Zakrzewskiego? Czy to możliwe, że sprawca działa od kilkudziesięciu lat i do tej pory nikt nie trafił na jego trop? Dlaczego morderca chce skrzywdzić komisarza? Czy mordercą jest osoba z kręgu jego znajomych?

Podczas śledztwa na jaw wychodzi znacznie więcej zaginięć chłopców, o których niewiele wiadomo. Policjant podejmuje się rozwiązania zagadki z przeszłości. Jego udział w dochodzeniu staje się niebezpieczny nie tylko dla niego samego, ale też dla jego bliskich. W śledztwie pomaga mu Paulina Czerny, którą zna od ładnych kilku lat. Ich znajomość jest dość wybuchowa. Czy tym razem uda im się dojść do porozumienia i razem złapią psychopatycznego mordercę?

Fabuła książki jest bardzo dobrze skonstruowana i dopracowana. Czytelnik wraz z głównym bohaterem ściga mordercę, który zawsze jest o krok przed policją, a w pewnym momencie, to on poluje na komisarza Zakrzewskiego. Czytając tę historię czuć oddech mordercy na plecach. Fajnym pomysłem było powiązanie porwań chłopców sprzed kilkudziesięciu lat wstecz z obecnym morderstwem. Dobrym zabiegiem było też osobiste uwikłanie komisarza Zakrzewskiego w śledztwo. Przyjemnym dodatkiem był też romans Marcina i Pauliny. Zakończenie trzymało w napięciu, choć było trochę przewidywalne. Jestem bardzo ciekawa jak potoczą się dalsze losy komisarza Zakrzewskiego. Dlatego już wypatruję kolejnej powieści tego autora, „Iluzji".