Małomiasteczkowy recenzja

Tomasz Duszyński "Małomiasteczkowy",

Pamiętam któreś z pandemicznych spotkań autorskich z Tomaszem Duszyńskim w roli głównej. Autor niezwykle zajmująco opowiadał wtedy o swoim "Glatz", kryminalnej retro serii z Franzem Koschellą. Żałuję, że do tej pory nie udało mi się po nią sięgnąć, bo tym mocniej czekałabym na wydanie "Małomiasteczkowego". I choć to akurat kryminały retro są moim szczególnie ulubionym gatunkiem, to osadzona we współczesnym Strzelinie i nieodległym Wiązowie akcja najnowszej powieści Tomasza Duszyńskiego wciągnęła mnie bez reszty. W dodatku zaspokojenie ciekawości, kto stoi za zabójstwem młodej dziewczyny sprzed lat i uprowadzeniem kolejnej już współczesnie, dotyczyło nie tylko nie tylko mnie, "Małomiasteczkowego" słuchaliśmy bowiem wspólnie z mężem podczas jazdy samochodem. Oczywiście wkręcając się coraz bardziej i typując tego, kto mógłby za tą całą historią stać.

A sama historia sięgająca również ponad dwadzieścia lat wstecz zbudowana jest między innymi na wspomnieniach grupy przyjaciół, którzy będąc obecni na pewnej wspólnej imprezie stają się świadkami ostatnich godzin życia młodziutkiej Krystyny Biegaj. Ożywają one po latach ponownie kiedy do dolnośląskiego miasteczka wraca angażujący się w poszukiwania policjant Konrad Cichocki, który ma służyć pomocą aspirant Annie Rzeckiej.

Lubię tak właśnie tajemniczo kluczące historię z przeszłości. Meandrujące pomiędzy niezałatwionymi porachunkami, niedopowiedzianymi słowami, a skrywanymi sekretami sprzed lat, które odgrzebane z nienacka, stanowić mogą trudną już potem do ukrycia puszkę Pandory. "Małomiasteczkowy" nie daje bowiem szybkiej i jednoznacznej odpowiedzi na stawiane podczas śledztwa pytania. To historia, która w miarę upływu czasu gmatwa się coraz mocniej, co powoduje, że czytelnicza ciekawość staje się jeszcze większa. I kiedy już wydaje się zbliżać do finału, autor funduje kolejną niespodziankę, nieplanowany zwrot akcji, przerzucając podejrzenia w zupełnie nowym kierunku, a przy tym niezwykle uważnie budując charakterystyki osobowe wszystkich, którzy mogli mieć coś wspólnego ze śmiercią Krysi. A budowana krok po kroku przez Tomasza Duszyńskiego pełna tajemnic atmosfera "Małomiasteczkowego" i miejscowości gdzie każdy każdego zna aż za dobrze, a mimo to wybiera milczenie, zasługuje na wielkie brawa.