Komu bije dzwon recenzja

Kou bije dzwon

Autor: @toptangram ·2 minuty
około 8 godzin temu
1 komentarz
4 Polubienia
Ernest Hemingway "Komu bije dzwon", przełożył Rafał Lisowski,

Ucieszyły mnie bardzo zawarte na końcu książki przypisy wyjaśniające, w którym dokładnie miejscu Ernest Hemingway umieścił akcję swojej powieści. Jak na pisarza, ale również dziennikarza oraz korespondenta wojennego przystało, nie wybrał on miejsca całkowicie fikcyjnego, a góry Sierra de Guadarrama, miejsce zaciekłych walk między siłami republikańskimi, a frankistami. Również postać Roberta Jordana ma swój pierwowzór, choć ja chcę myśleć, że spośród kilku wskazywanych do niego osób, to w dużej części ma on cechy Ernesta Hemingwaya. Natomiast generał Goltz, którego Jordan często wspomina, to Karol Świerczewski "Walter", działacz komunistyczny, który uczestniczył w wojnie domowej w Hiszpanii.

Chociaż akcja powieści trwa tylko trzy dni, w trakcie których przybyły w góry, uczestniczący w wojnie domowej Amerykanin, saper Robert Jordan przy pomocy zwerbowanej ukrywającej się tam niewielkiej grupy przeciwników frankistowskiego reżimu ma rozpocząć przygotowania do ataku na placówkę wroga i w konsekwencji wysadzić most, to w tym czasie mamy możliwość bardzo dogłębnego zaznajomienia się z jakże różniącymi się od siebie postaciami, które jakże szczegółowo zostały sportretowane przez Ernesta Hemingway'a.

Jest przybyły ze Stanów ochotnik Inglés –Robert Jordan. Młodziutka Maria, która zdążyła już poznać okropieństwa wojny domowej i została uratowana przez partyzantów z wysadzonego wcześniej pociągu. Kolejna kobieta, a zarazem niezwykle silna osobowość to Pilar, kochanka znającego życie dowódcy Pabla, który z racji swojego doświadczenia najszybciej ze wszystkich zauważa nikłe szanse na korzystny dla strony republikańskiej wynik tej nierównej walki. Jest doświadczony Anselmo, dla którego zabijanie jest złem. Są wreszcie Augustin, cygan Rafael, El Sordo czy Primitivo. Silni, choć jednocześnie pełni wątpliwości, posiadający marzenia, a jednak skazani na porażkę.

"Komu bije dzwon" uderza surową narracją, umiejętnie podtrzymuje napięcie, uwypuklając obrazy moralnych dylematów, które towarzyszą bohaterom powieści.

W wersji oryginalnej w dialogi bohaterów Hemingway wplótł hiszpańskie konstrukcje językowe mające na celu uwiarygodnienie przebiegu akcji i pokazanie komunikacji pomiędzy bohaterami. Także w polskim tłumaczeniu tekst dialogów pełen jest językowych niedoskonałości, karkołomnych hiszpańskobrzmiących wulgaryzmów mających na celu ominięcie ówczesnej cenzury. To wszystko po to, by poczuć potoczność języka, którymi posługują się bohaterowie. Dobrze, że na końcu książki Rafał Lisowski, autor przekładu wyjaśnia, skąd ten językowy zabieg narracyjny pojawił się u Hemingwaya, a jednocześnie odkrywa przed czytelnikiem kulisy swojej translatorskiej pracy.

Moja ocena:

× 4 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Komu bije dzwon
11 wydań
Komu bije dzwon
Ernest Hemingway
7.8/10

„Śmierć każdego człowieka umniejsza mnie, albowiem jestem zespolony z ludzkością. Przeto nigdy nie pytaj, komu bije dzwon: bije on tobie” Do grupy republikańskich partyzantów działającej w górach ...

Komentarze
@jatymyoni
@jatymyoni · około 7 godzin temu
Bardzo dobra recenzja i świetna książka.
Komu bije dzwon
11 wydań
Komu bije dzwon
Ernest Hemingway
7.8/10
„Śmierć każdego człowieka umniejsza mnie, albowiem jestem zespolony z ludzkością. Przeto nigdy nie pytaj, komu bije dzwon: bije on tobie” Do grupy republikańskich partyzantów działającej w górach ...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Ernest Hemingway jako dziennikarz udał się do Hiszpanii w czasie Wojny Domowej 1936 – 1939. Dwukrotna wizyta pisarza zaowocowała trzema utworami. Pisarz skomponował dramat „Piąta kolumna”, cztery...

@adam_miks @adam_miks

Pozostałe recenzje @toptangram

Strzępy
Strzępy

Bret Easton Ellis "Strzępy", przełożył Michał Rogalski, Ostatnio w moje ręce trafiają książki, których objętość, a co za tym idzie gabaryt, nie należą do chudzinek. Ich...

Recenzja książki Strzępy
Zwierzęta łowne
Zwierzęta łowne

Anna Mazurek "Zwierzęta łowne", "Zwierzęta łowne" są kolejną pozycją polskiej literatury współczesnej wydaną przez W.A.B. w serii Archipelagi. Historią po części oniryc...

Recenzja książki Zwierzęta łowne

Nowe recenzje

Cierniowa ścieżka
Mroczna symfonia gotyckiej grozy.
@Mania.ksiaz...:

Nie każda książka potrafi wciągnąć czytelnika w swój świat tak głęboko, by jeszcze długo po odłożeniu jej na półkę myśl...

Recenzja książki Cierniowa ścieżka
Wrzenie
Sentymentalna wyprawa
@zaczytanaangie:

Często zdarza mi się myśleć o tym, że ciekawie byłoby się dowiedzieć, jak dalej potoczyły się losy bohaterów moich ukoc...

Recenzja książki Wrzenie
Kopia doskonała
Kopia doskonała
@stos_ksiazek:

Macie czasem ochotę na lekki kryminał? Taki, gdzie krew nie leje się strumieniami, nie ma policyjnych pościgów, a trup ...

Recenzja książki Kopia doskonała
© 2007 - 2025 nakanapie.pl