Pamięć Lasu recenzja

"Pamięć lasu. Opowieść starych drzew" to debiut Agnieszki Osikowicz - Chwaja, czego w ogóle nie czuć czytając książkę. Jest to kawał dobrej literatury fantasy klimatem przypominającej "Wiedźmina".                                             
                       
 W małym mieście Sola ludzie są nękani przez rebeliantów, którzy od 15 lat ukrywają się w lesie. Nie jest to jednak zwykły las. 150 lat temu doszło tu do masakry i uwolnienia magicznej mocy którą, Las pochłonął. Teraz budzi się ona ponownie do życia. Kapitan Asger Sidort, wraz ze swym oddziałem, przybywa do Soli by zrobić tu porządek z "ludźmi lasu", którzy coraz mniej przypominają ludzi. Asger daje im wybór z którego, nie korzystają, więc musi ich powstrzymać za wszelką cenę. Jednak Kapitan - tak jak rebelianci - czuje moc Lasu który, go przyzywa. Czy uda mu się oprzeć? Czy zapewni spokój mieszkańcom Soli?
 
 Świat stworzony przez autorkę jest barwny i doskonale dopracowany. Bohaterowie mają i wady i zalety przez co, wydają się naturalni. Ich charaktery są złożone i każdy ma swoją historię. W tej części poznajemy po przez sny Kapitana Asgera Sidorta. Mam nadzieję że, kolejne części uchylą nam tajemnicę przeszłości innych postaci. 
 Książkę czyta się szybko, dzięki fabule trzymającej w napięciu. Mamy tu do czynienia z budzącą się magią ale i również, z intrygami i kłamstwami. Fabuła przesiąknięta jest mrokiem i grozą. Tajemnica lasu fascynuje czytelnika i nie pozwala nam odłożyć książki na bok. Nie ma tu zbędnych opisów które, często nudzą, jest tu tylko to co najpotrzebniejsze do zapewnienia nam dobrej zabawy.
 
 Jedynym minusem książki, jak dla mnie, jest to, że ma za mało stron. Gdy już wejdziemy w ten tajemniczy świat i się rozgościmy to zauważamy, że trzeba już kończyć tę przygotuję. 
 
 "Pamięć lasu. Opowieść starych drzew" to cudowne mroczne fantasy. Polecam! Pamietajcie: po przeczytaniu tej książki, Las będzie Was przyzywał.
 
 Za egzemplarz bardzo dziękuję autorce.