21 sposobów na śmierć recenzja

Spotkaliście się z bullyingiem w szkole? W moim przypadku to osobę mi bliską spotkał bullying, dobrze, że szybka reakcja pomogła. Nie wyobrażam sobie za to takiej skali dręczenia i poniżania, jaka była przedstawiona w książce “21 sposobów na śmierć” Sarah Engell. Nie jest to książka miła i przyjemna, dała mi wiele do myślenia i wzbudziła we mnie wiele emocji. Właśnie takie książki powinny być czytane przez rodziców, ponieważ mam wrażenie, że wiele rodziców starej daty nie wie, do czego jest zdolna młodzież. Nawet mi, osobie, która raczej ogarnia obecne czasy dość dobrze, ciężko sobie wyobrazić przedstawiane w tej książce formy bullyingu. Świadomość, że moje dzieci może coś takiego spotkać, jest przerażająca i wiem, że muszę jeszcze więcej z nimi rozmawiać, by mieć poczucie, że spełniłam swoje zadanie dobrze, że jeśli będą ofiarami, to będą wiedziały, że mogą do mnie przyjść. Mam nadzieję, że nigdy nie przyjdzie im do głowy pomysł na dręczenie innych. Zastanawiałam się, co może pchnąć młodych ludzi do takich czynów. Czy są to tylko zdegenerowane jednostki? Niekoniecznie, tutaj inicjatorką największego hejtu w stronę głównej bohaterki jest, jej była najlepsza przyjaciółka, która jest zazdrosna, tak zazdrość to też powód do hejtu :(

Chcąc uspokoić swojego ojca, Stella wybiera się na szkolną imprezę. Nie miała ochoty na nią iść, ponieważ od jakiegoś czasu jest ignorowana przez swoją klasę. Wydarzenia sprzed kilku tygodni, gdzie zrobiono z niej podstępną manipulantkę, doprowadziły do tego, że nie tylko straciła najbliższą przyjaciółkę, ale również cała klasa się od niej odwróciła. Jej przebranie mówi samo za siebie, jest duchem i chce stać się prawdziwym duchem, szkoda, że uwaga jej kolegów z klasy jest skupiana na niej tylko wtedy, kiedy ją dręczą i hejtują. Były to bardzo spore ciosy, które tylko jeszcze bardziej pogłębiły złe samopoczucie Stelli. Niedawna utrata tak bardzo ważnej osoby w jej życiu, teraz utrata przyjaciółki, doprowadziły Stellę do rozmyślań o śmierci. Sporządziła nawet swoją listę sposobów na śmierć.

Opis książki opowiada o imprezie, na której Stella dostaje groźby, jednak początek dręczenia jej przez byłą przyjaciółkę był całkiem inny, a jej samopoczucie ma całkiem inne podłoże. Jednak gnębienie nie pomaga jej z pokonaniem własnych demonów. Bardzo nie podobało mi się zachowanie wychowawczyni Stelli, omawianie wszystkich konfliktów i problemów na forum klasy, która całkowicie odsunęła się od dziewczyny, którą ją dręczy i poniża, nie jest dobrym pomysłem. Jednym z głosów rozsądku był pan Henning, który wyciągnął tak naprawdę pomocną dłoń do Stelli, jednak nie miał takiej siły, by przebić się przez autorytet wychowawczyni. Samo zakończenie było bardzo fajne, przemyślane, jednak brakowało mi reakcji zainteresowanych na ten ostatni krok Stelli.

Pomysłowość głównej dręczycielki mnie zaskakuje, mimo że udało mi się rozgryźć już na samym początku jej spisek, to powiem wam, że trzeba mnie łeb, by coś takiego podłego i karygodnego wymyślić. Miałam ochotę potrząsnąć, nie tylko tą małą zołzą, ale też Stellą, ponieważ chcąc przypodobać się swojej byłej przyjaciółce, wkracza w paszczę lwa. Zadziwia mnie, co można zrobić, chcąc odbudować swoje relacje z przyjaciółką, a jeszcze bardziej zadziwia mnie, do czego można posunąć się z zazdrości.

Wątek muzyki jest tu bardzo ważny. Muzyka jest wszystkim dla Stelli, tak samo jak była dla jej matki ważna. To właśnie dzięki muzyce, całemu procesowi twórczemu, Stella powoli nabiera odwagi i siły na walkę, może też dzięki niej uda się jej przezwyciężyć dominujący nad nią smutek z powodu matki.

Pióro autorki było bardzo przyjemne, mimo że książka nie była przyjemną lekturą. Jednak takie ważne, dające do myślenia lektury też są nam potrzebne, ponieważ nie wiemy, co może nas spotkać, czy naszych bliskich. Książkę polecam młodzieży 15+, lecz rodzice powinni również po nią sięgnąć, naprawdę warto.