Lena, teczka i niezwykła nagroda recenzja

„Lena, teczka i niezwykła nagroda” to książka z serii Przystanek Szkoła autorstwa Karoliny Kwaśnik.

Główna bohaterka Lena, to skryta i spokojna dziewczynka, która ma niezwykły talent rysowania. Jednak nigdy nikomu nie pokazała swoich prac z obawy przed wyśmianiem. Poznajemy Lenę w momencie, gdy jest gotowa złożyć swoją jedną z prac na konkurs plastyczny organizowany w szkole. Jest zdeterminowana, bo już kilka razy miała zgłosić się do konkursów, ale zawsze w ostatniej chwili rezygnowała.

Niestety, Lena pędząc spóźniona na autobus ze szkoły do domu gubi swoją teczkę. Jej przyjaciel Kacper pomaga szukać jej zguby lecz na próżno - teczki nigdzie nie ma. Jest bardzo zmartwiona, że nie będzie mogła dokończyć swojej pracy i pokazać jej innym, bo mimo strachu jaki czuje chciała pokazać, że ma talent.

Ogromnym zaskoczeniem okazuje się, że konkurs plastyczny wygrywa jej rysunek, ale zgłoszony przez kogoś innego. Lena nie chce się poddać i zamierza udowodnić, że praca, która wygrała, jest jej własnością.
Książka pokazuje relacje między główną bohaterką, a jej przyjaciółmi, mamą, które są bardzo realistyczne i wiarygodne. Najbardziej widoczna jest przemiana Leny – na początku nieśmiała, której brakuje pewności siebie, ale gdy wygrywa jest rysunek nagle rozkwita, czuje się pewna, bo nikt nie wyśmiał jej pracy. Drugim problemem który porusza autorka jest to, że nie każdy zły uczynek wynika z niecnych i złych zamiarów.

„Lena, teczka i niezwykła nagroda” jest napisana w prosty sposób, nic tam nie jest skomplikowane i dlatego czyta się ją z zapartym tchem i bardzo szybko. Książka pokazuje również teraźniejsze życie szkolne oraz szkolne przyjaźnie. Powieść jest jednak napisana prostym językiem, młodzieżowym, fabuła jest nieskomplikowana i zdecydowanie jest to książka dla młodzieży, w nawet dzieci.
Książka "Lena, teczka i niezwykła nagroda" spodobała mi się z uwagi na to, że jest w niej łatwy przekaz i morał, który w prosty sposób uczy dzieci różnych zachowań. Przede wszystkim podoba mi się, że nie ma tutaj ukrytych motywów, złośliwości, nienawiści, zemsty. Autorka bardzo ciekawie opowiada o poszukiwaniach teczki. Przedstawia całą sytuację z dwóch stron: Leny i „złodzieja”, który nie miał złych zamiarów, tylko potrzebował uwagi najbliższych. Autorka pokazała również, że można zawalczyć o swoje pasje nie krzywdząc innych przy tym. Pokazała jak ważna jest prawda prawdzie, a zawiść i pamiętliwość nie mają sensu.

Teraz już wiem jaką ksiezke polecić znajomym na prezenty dla ich pociech. Sama też chętnie kupię swoim dzieciom tę serię książek.

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl