Sepia recenzja

Każdy z nas ma swoje własne lęki. Boi się innych rzeczy. Strach jest nieodłącznym elementem życia. Możemy z nim walczyć, ale nie będziemy w stanie wyprzeć go całkowicie, ponieważ zawsze mogą pojawić się inne, napawające nas lękiem bodźce. Czy zastanawialiście się kiedyś, co by się stało, jeśli wasze lęki by się zmaterializowały? Co by było, gdyby stało się dokładnie to, czego się baliście?

Dokładnie taka sytuacja przydarzyła się mieszkańcom Sepii. Spokojną mieścinę nawiedziła okropna burza i ulewa, która spowodowała wiele zniszczeń. W odciętym od świata miasteczku, w dziwnych okolicznościach zaczynają ginąć ludzie. Kto stoi za ich śmiercią?

Klaudia Zacharska wykreowała niesamowicie intrygującą historię niosącą ze sobą ważny przekaz. Dużym atutem jest styl pisania autorki, który jest stosunkowo prosty, ale znajdziemy tutaj wiele pięknych i trafiających w serce zdań. Ta książka to nie tylko dobry horror, ale też bardzo dobra obyczajówka. Bardzo podobały mi się te mniej niepokojące wątki. Autorka poruszyła wiele ważnych tematów, takich jak życie ludzi z problemami, żałoba, śmierć bliskich i wiele innych.

Kolejne wydarzenia stają się z czasem coraz bardziej niepokojące. Zaczynamy widzieć pewien schemat i snuć domysły, skąd bierze się ta duszna i mroczna atmosfera panująca w miasteczku. Odcięcie całego miasteczka od świata tylko potęguje te odczucia. Z czasem pojawia się nawet brutalny morderca, którego się tutaj totalnie nie spodziewałam! Nieprzewidywalność wydarzeń nie oszczędza nikogo, a deszczowy klimat jesteśmy w stanie wręcz odczuć na własnej skórze.

Myśleliście, że nie istnieją ludzie, którzy boją się wszystkiego? Autorka uświadamia nam, że takie osoby mogą znajdować się obok nas. Przedstawia nam cały przekrój różnorodnych lęków. Cały ten nagromadzony strach kumuluje się w zakończeniu tej powieści, które mnie pozytywnie zaskoczyło. Miałam pewną wizję w głowie i mimo że się sprawdziła, to uważam je za bardzo dobre! Na pewno będzie to dobra pozycja dla osób rozpoczynających swoją przygodę z horrorem.