Lekarz wojenny. Chirurg na linii frontu recenzja

David Nott jest chirurgiem ogólnym oraz naczyniowym, który poza rutynową pracą w londyńskich szpitalach, od ponad dwudziestu pięciu lat służy jako wolontariusz w najniebezpieczniejszych miejscach na świecie. "Lekarz wojenny" to reportaż z elementami biografii doktora Notta, który obrazuje jak potworne efekty niosą za sobą działania wojenne, ale także jak ciężko jest zapewnić tam odpowiednią opiekę medyczną. Mężczyzna opisuje wspomnienia z wyjazdów m.in. do Libii, Syrii, Strefy Gazy oraz miejsca dotknięte katastrofami naturalnymi, takie jak Haiti.
Uważam, że jest to naprawdę dobry reportaż. Na początku nieco irytowały mnie wstawki autobiograficzne, jednak z czasem uświadomiłam sobie, że są one niezbędne aby przybliżyć czytelnikowi charakter pana Notta. Książka nie należy do łatwych. Wręcz jestem zdania, że naprawdę trzeba chociaż trochę przygotować głowę na to z czym będziemy obcować. Wszystkie historie są bardzo poruszające. Mi w głowie utkwiło kilka, m.in. niemowlęcia z poważnymi ranami, które David Nott zadecydował się przetransportować do Londynu, aby zapewniono mu odpowiednią opiekę medyczną. Już w samym tekście dało się wyczuć, że doktor do teraz wspomina tę historię pełen emocji. Inna sytuacja, którą musiałam się wręcz podzielić ze znajomymi podczas czytania, był fakt, że snajperzy często ustalali sobie nagrody za poszczególne części ciała, w które uda im się wycelować. W końcu doszło do tego, że tym celem stały się brzuchy ciężarnych kobiet i raz za razem zjawiały się one w szpitalu z ogromnymi obrażeniami. Wiem, że każdym razem jak pomyślę o tej książkę, przypomnę sobie wszystkie te historie.
Mimo tego, że książka jest potwornie ciężka i naprawdę bardzo wstrząsająca, uważam, że jest warta przeczytania. Ja sama, mimo że nie interesowałam się jakoś obszerniej tematami konfliktów wojennych w wymienionych miejscach, wyniosłam z niej wiele wartościowych informacji. Jestem pod ogromnym wrażeniem, jak wolontariusze potrafili się zmobilizować i każdego dnia ryzykować własnym życiem, dla ratowania cudzego.