Latarnik recenzja

Lubicie książki o zakończeniu, które powoduje, że nóż w kieszeni się otwiera? Ja uwielbiam, ale tylko, wtedy kiedy wiem, że będzie kolejny tom i wyjdzie szydło z worka. Tak było w tym przypadku. Dobra jestem co? Pisze od zakończenia, ale poważnie ja tu przy końcu jestem i nagle co?!!! (tu chciałabym napisać co mnie tak zdenerwowało, ale tym samym zrobię spojler, a tego chyba nikt nie chce?!) no takie emocje, że masz ochotę rzucić książką o ścianę.

Przed wami pierwszy tom serii „Szept anioła” która sprawdzi się idealnie dla tych, którzy szukają czegoś dla odetchnienia, ale i czegoś w swoim życiu. Z autorką spotkałam się pierwszy raz i już zabieram się za nadrabianie poprzednich jej książek (zrozumie to tylko książkoholik), Wracając do książki to nie chce pisać kolejnych opisów, które macie pełno w internecie (zachęcam do zerknięcia), lecz odczucia, które mną wstrząsnęły, ponieważ przypomniałam sobie kilka epizodów z własnego życia, które idealnie wplatają się z losami naszych bohaterów.

Mieliście tak, że pojechaliście gdzieś, rowerem, samochodem, pociągiem i okazało się, że czujecie, że tam chcieliście być, albo sytuacja która wynikła poprzez splot nieszczęśliwych zdarzeń zaprowadziła was w miejsce które dało wam więcej, niż chcieliście, niż się spodziewaliście? Miałam tak kopę lat temu, a dziś jestem tu, gdzie jestem, i to jest mój dowód na to jak bardzo książka wpłynęła na moje odczucia. Każdy bohater to taka zębatka w zegarku brak jednej, uszkodzenie powoduje chaos w maszynie i kaplica… Od nas zależy jak podejdziemy do tematu. Jedno potrzebuje drugiego.

Cudowna postać Oliwii i jej usposobienie powodują, że ma się ochotę tulać się do niej i zrobić dla niej wszystko. Czekam na tom drugi, który już niebawem, a was kochani zapraszam całym sercem do nadrobienia. Jeżeli macie w swoim otoczeniu osobę, która może nie wie jak odnaleźć się w związku albo nie radzi sobie z czymś, kimś to będzie super prezent, kiedy dostanie tę książkę. Przeczytasz to zrozumiesz.

Piękność taka delikatna, że głowa mała. Mieszkam nad morzem (fakt rzadko jestem na plaży), ale doskonale odczuwałam tą nadmorską rzeczywistość i nie tylko.