Kwiat Kalafiora recenzja

Absolutny majstersztyk! Mam wrażenie, że przekroczenie pewnej granicy wieku, spowodowało jeszcze większą satysfakcję i dobrą zabawę, którą daje ta książka. Mogę z całą pewnością powiedzieć, że czas spędziłam przy niej wręcz doskonale. Pani Małgorzata Musierowicz znana z jedynego w swoim rodzaju kunsztu literackiego, przedstawiła swoim czytelnikom trzecią część cyklu "Jeżycjada". Kwiat kalafiora - tytuł całkiem nieprzypadkowy, jak i bohaterowie tej lektury. Jest z nami cała rodzina Państwa Borejko - rodzice wraz z czterema córkami, ich wiecznie sfrustrowana sąsiadka Szczepańska, brat Pana domu wraz z żoną, a także cała masa przyjaciół rodziny (a raczej ich córek).

Mieszkanie Państwa Borejko emanuje absolutnym ciepłem. Relacje rodzinne, choć momentami dokuczliwe (szczególnie pomiędzy siostrami, które są w szerokim rozstrzale wiekowym), sprawiają wrażenie niezwykle naturalnych i przepełnionych miłością oraz dobrocią. Choć tak jak w codziennym życiu, pojawiają się także i problemy, których nie mogłoby wszakże zabraknąć. Właśnie z nimi zmaga się najstarsza z sióstr - Gabriela, która świętując Nowy Rok dowiaduje się, że jej mama trafiła do szpitala. Wszystkie obowiązki spadają na zaradną, choć niedoświadczoną w prowadzeniu domu dziewczynę. Do tego dołożymy rozterki miłosne, chwiejne nastroje siostrzyczek, dziurę w ścianie, topienie przedmiotów w zlewie, chłopca imieniem Juliusz i Pana Pieroga... a to wszystko w 1978 roku w przepięknym, nie całkiem zimowym Poznaniu!

Przecudna, ujmująca historia, która pokazuje szeroką problematykę rodzinnych, ale także młodzieńczych życiowych rozterek. Wspaniale opisana różnorodność dziewczynek i przedstawienie ich relacji z ówczesnym światem oraz najbliższymi przyjaciółmi. Pojawia się motyw zazdrości, ale także ponadprzeciętniej i coraz rzadziej spotykanej kreatywności tych młodych ludzi.

Jak to możliwe, że taki ogrom mądrości zmieścił się w tak chudziutkiej książeczce i że każdy bohater potrafił wnieść potężną wartość swoją osobą?
Myślę, że nieprzypadkowo została ona utytułowana i wielokrotnie nagradzana, ponieważ gdybym mogła, chętnie cofnęłabym czas, do momentu rozpoczęcia czytania!
Polecam serdecznie. Myślę, że chichrania się będzie co niemiara!

"No, leć do domu i nie martw się, wszystko będzie dobrze".